________________
द्वादशः सर्गः।
४२९ अलङ्कुर्वन् , किं०, वादिवृन्दद्विपदर्पस्य च्छिदा छेदस्तत्र उदुरस्तत्पर इति ॥ ३३ ॥ अनूचानपञ्चाननः, स इति गम्यम् , अर्बुदादिः किं०, अष्टापदादिमिव अशेपैः समस्तैर्भगवद्भिस्तीर्थकरैः, विभूषितं चतुर्विंशतेर्मूर्तीनां तत्र सद्भावात् , उपयिवानाऽऽगात् ॥ इति युग्मव्याख्या॥ ३४ ॥
श्रीदेवपाटकस्थानाऽचलदुर्गादिभूमिषु । तत्र श्रीमारुदेवादीन् देवान् नत्वेन्द्रवन्दितान् ॥३५॥ विहारैः पावयन् पृथ्वीमनूचानशिरोमणिः। - लङ्कामिवाऽकलङ्कां द्राक् प्रापच्छिवपुरीं पुरीम् ॥३६॥
श्रीदेवपाटकस्थानं लोके देलवाडाख्यं विमलवसहीति. प्रसिद्धश्रीऋषभदेवदिव्यप्रासादमण्डितम् , अचलदुर्गश्चानेकदिव्यस्थानककमनीयस्तलहट्टिकास्थितकुमरविहारऊर्श्वभूपिस्थितस्वर्णमयचतुरहत्पतिमा प्रतिमचतुर्मुखविहारप्रमुखविश्वातिशायितीर्थतटाकतटिनीन्दरमणीयः, आदिशब्दात् शालिग्रामादिग्रहस्तनेत्यादिषु भूमिपु देवान् किं०, नत्वा, अन्यत् कण्ठ्यम् ॥३५॥ पृथ्वीं विहारैः पावयन्ननूचानशिरोमणिः स इति लङ्कामि वाकलङ्की निष्कलङ्कां निर्दूपणामिति, शिवपुरी नाम पुरीं प्रापत् ॥ युग्मव्याख्यानमिदम् ॥ ३६॥ तत्र राजा सुरत्राणः सुरराज इवाऽस्ति यः । चित्रं न गोत्रभिद् भाति पतिः सुमनसामपि ॥३०॥
तत्र शिवपुर्या, सुरत्राणो नाम राजाऽऽस्ति, क इव; सुरराजइव, परमिदं चित्रं यत् , सुमनसां पण्डितानां पतिरपि, पक्षे देवानां पतिरपि न गोत्रभित् किन्तु गोत्रस्य देवडारख्यकुलस्योन्नतिकृत् , राजपक्षे-गोत्रं कुलं, इन्द्रपक्षे-गोत्रं गिरि भिनत्तीति ॥ ३७॥
