________________
विजयाशस्त्याम् । - तस्य त्वदीयानूचानस्य, आस्यवीसैकसुधां मुखनिरीक्षणामृतं, पिपासोः पातुमिच्छोः, ममः पूज्यपादैः प्रमोदः कार्यः, तत्प्रेषणनेति गम्यम् , एषा इति अर्थना प्रार्थना, भगवद्भिः फलभाग विधेया फलेग्रहिः कार्या, मेल्लिरिवेतिं दृष्टान्तः ॥८०॥ इति फरमानसमाचारमाकर्ण्य गुरुणा किं विहितमित्याहभट्टारकोऽभाषत भाविभद्रा
नूचानपञ्चाननमित्युद्वारम् । श्रीपातशाहमिलनार्थमच्छ !
वत्साऽऽत्मनो गच्छहिताय गच्छ ॥ ८१ ॥ भट्टारकः श्रीहीरमूरिः, भाविभद्रो योऽनूचानपश्चाननस्तं श्रीविजयसेनाचार्य, इत्युत्तरार्धेन अग्रेतनेन वृत्तेन चाऽभाषताऽब्रवीत्-हे वत्स ! हे अच्छ स्वच्छात्मन् ! श्रीपातसाहेरकबरस्य मुद्गलेश्वरस्य, मिलनार्थमात्मनो गच्छहिताय गच्छ बजेति भावार्थः ।। ८१॥ एतद्धरित्र्यां सृजतां स्थितिं न
आज्ञा शुभोदर्ककृदस्य नूनम् । आज्ञाप्रिया एव भवन्ति भूपाः
शुद्धस्वरूपा नयनीरकूपाः ॥ ८२ ॥ एतद्धरित्र्यामस्य शाहेर्भूमौ, स्थिति सृजतां तस्थुषां, नोऽस्माकं, नूनमस्य आज्ञा . शुभोदर्ककृदने शुभफलदायिनी. ति निश्चयः, हिं यतः-भूपाः, किं०, शुद्धस्वरूपाः समीचीनाचारधारिणः, पुनः किं०, नयनीरस्य न्यायपानीयस्य कूपाः, ते कीदृशाः स्युरित्याह-आज्ञाप्रिया एव, आज्ञैव प्रिया वल्लभा
