________________
३९८ विजयाशस्त्याम् । पुनः. फरदेशशस्य परतकालपातिशाहेः संसल्ललनायाः सभाभामिन्याः, ललाम तत्तुल्या ख्यातिरभूत् : एतावता कोयः ?, स्थलपथं श्रीअकबरपानिशाहिसभायां, पयोधी जलपथे च फरङ्गीश्वरपर्षदि, तयोः प्रसिद्धिर्जातेति ॥ २८ ॥ संसारनीराकरकुम्भजन्मा
धर्मस्तथाऽऽभ्यां बहु मन्यते स्म । हन्ति स्म शत्रू अपि नैष जातु
भ्रात्रीस्तयोरत्र यथाऽर्थकामौ ॥ २९ ॥ आभ्यां भ्रातृभ्यां, संसारनीराकरे भवार्णवे, कुम्भजन्माऽगस्तिस्तच्छोषकत्वात् भवार्णवशोषकद् धर्मस्तथा बहु मन्यते स्म यथा तयोभ्रात्रोरर्थकामो एष धर्मो न हन्ति स्म, कथं, जातु कदाचिदपि, अर्थकामौ कि०, शत्रू अपि विरोधिनावपिः एतावता तयोस्त्रयोऽपि पुरुषार्थाः स्वामीना इति सूचितम् ॥ २९ ॥
रूपेण दस्राविव पुष्पकाल
कामाविव स्निग्धतया हताघौ । द्वौ भ्रातरौ श्रीसुमनोऽभिरामौ ___ हृद् जहतुस्तौ युगपज्जनानाम् ॥ ३० ॥
तो हताची गतपापी, दो भ्रातरी रूपेण दसाविवाश्विनीनन्दनाविव, पुनः, पुष्पकालकामाविव स्निग्धतया सस्नेहत्वेन वसन्तस्मराविव, यतः किं०, श्रीसुमनोभिरामौ श्रिया युक्तः सुमनोभिः पुष्पर्वसन्तस्य सर्वस्वरूपैः कामस्य च शत्ररूपरभिरामौ मनाज्ञो दस्रो, किं०, सुमनोभिस्सुरैरिति, तो किं०, श्रीमत्सजनेः श्रीमत्पण्डितैश्वाभिरामो जनानां हृद् जइतुरिति ॥ ३० ॥
