________________
२९४
विजयमश्शस्त्याम् ।
प्राप्तवान्, तत्रत्यश्राद्धमुख्यपरीक्षकवजिआराजिभारूयकारिताईत्प्रतिष्ठा कृत्यायेति शेषः ॥ १७ ॥
इतश्च
अत्युच्छलद्वारिधिवीचिवीथीश्रीवाजि गन्धारपुरे प्रधाने ।
श्रीमालिवंशेऽथ परीक्षकाणां
मुख्य महेभ्योऽभवदाह्नणाः ॥ १८ ॥ इतचेति पदेनाधिकारान्तररूपां तयोरुत्पत्तिं वर्णयतिअत्युच्छलन्ती या वारिधेः समुद्रस्य वीचिवीथी कल्लोलमाला ततश्रीभ्राजि तच्छोभाशालिनि, गन्धारपुरे बन्दिरे, श्रीमालिनां वंश ज्ञातौ, अथ परीक्षकाणां मुख्य आढणनामा महेभ्योऽभवत् ॥ १८ ॥
जिष्णोरिवौजस्खिभुजो झषाङ्कस्तस्यात्मजोऽभूदथ देणाह्नः । तस्यापि पुत्रोऽथ मुहस्यभिख्या
ख्यातः सतां प्रीतिपदं बभूव ॥ १९ ॥
।
अथ तस्यात्मजो देढणनामाऽभूत् । कः कस्येवेत्याह-जिष्णोर्नारायणस्य, झषाको मीनाङ्क इव । किं०, ओजस्विनौ बलिष्ठौ भुजौ यस्य सः, मीनाङ्कपक्षे औजस्विभुज इव, जगजेतृत्वादिति । अथ तस्यापि पुत्रो मुहसी इति अभिख्यया ख्यातः मुहस्यभिख्याख्यातः पुनः किं०, सतां प्रीतिवदं सज्जनानां स्नेहपात्रं बभूव ॥ १९ ॥
सूनुस्तदीयः समराभिधोऽभूत् तस्याङ्गजन्माऽजनि चाऽर्जुनाहः ।
