________________
एकादशः समः। . १९३. भट्टारकाऽऽचार्यपुरन्दराम्यों। · भाति स्म भूयः शिवपुर्यमूभ्याम् । पुण्यात्मिकाभ्यां धुसरित्सतीभ्यां
नित्याऽनघा मूर्तिरिवाऽष्टमूर्तेः ॥१५॥ अमूभ्यां भट्टारकाचार्यपुरन्दराभ्यां शिवपुरी भूयो भाति स्मेत्यन्वयः । यथा, उत्प्रेक्ष्यते वेति-धुसरित्सतीभ्यां गङ्गागौ। रीभ्यां, किं०, पुण्यात्मिकाभ्यां पावनाभ्याम् ; अष्टमूर्तेः शम्भोः, वरिवेति दृष्टान्तोत्प्रेक्षे ॥ १५ ॥ सीरोहिका श्रीनगरी सुतीर्थ
द्वाभ्यां गुरुभ्यामभवत् तदाऽऽभ्याम् । क्षोणीव जनूष्णमहःसुताभ्या
मेकत्वभावेन सुसंगताभ्याम् ॥ १६ ॥ तदा आभ्यां द्वाभ्यां गुरुभ्यां, सीरोहिका नगरी सु. तीर्थमभवत् । दृष्टान्तोऽत्र-यथा जनूष्णमहःसुताभ्यां गङ्गायमुनाभ्यां, किं०, एकत्वं एकीभावस्तस्य भावेन सत्तया संगताभ्यां मिलिताभ्यां, क्षोणी सुतीर्थ स्यात् तथेति ॥१६॥
आज्ञामथ श्रीतपगच्छभर्तु___ रादाय दामेव जगाम शीघ्रम् । श्रीस्तम्भतीर्थ नगरं गरीया... श्रीमाननूचानमहीमहेन्द्रः ॥ १७ ॥
अथ श्रीतपगच्छभर्तुः श्रीहीरसूरेः, आज्ञा दामेव मालामिवादाय, शिरसेति शेषः। श्रीमान् अनूचानमहीमहेन्द्रः श्रीआचार्यराद् , श्रीस्तम्भतीर्थ नगरं जगाम शिवपुरीतः स्तम्भतीर्थ
५१