________________
३८०
विजयमशस्त्याम् ।
विशेषतः प्रधानम् , अम्बया समं गुरुः श्रीविजयसेनमूरिः, दीक्षयामासेति ॥ ६८ ॥
तस्य स्थिराहानमहेभ्यजन्मनः
शिष्यस्य निःशेषगुणैकवारिधेः । सूरिर्जगल्लोकसुखप्रथाप्रपा
नामाऽथ विद्याविजयेति निर्ममे ॥ ६९ ।। तस्य स्थिराख्यमहेभ्यपुत्रस्य शिष्यस्य, पुनः किं, नि:शेषगुणेकवारिधेः समस्तगुणार्णवस्य, विद्याविजयेति नाम, कि०, जगलोकसुखस्य प्रथायाः प्रपां जगज्जनसौख्यकारित्वात् , मूरिर्निर्ममेकरोत् ॥ ६९॥
सौरूप्यरूपढिसमृद्ध उल्लस
विद्यः स विद्याविजयोऽन्तिषन्मणिः । भूतं प्रभूतं विनयं सृजन् गुरोः
शास्त्राण्यपाठीदशठो मठो धियाम् ॥ ७० ॥ स विद्याविजयोऽन्तिषन्मणिः शिष्यरत्नं, किं०, सौरूप्यं सुरूपवत्त्वं तद्रूपा या ऋद्धिः, अथवा सौरूप्यं पाण्डित्यं, रूपं च सुन्दराकृतिमत्त्वं तयोयो ऋद्धिरुत्कर्षस्तया समृद्धः संपन्नः, पुनः, उल्लसन्ती विद्या यस्य सः,पुनः, गुरोर्भूतं सत्यं पुनः, प्रभूतं भूयिष्ठ, विनयं सृजन् कुर्वन् , पुनः कि०, धियां बुद्धीनां, मठ आश्रयः, पुनः, अशठो निष्कपटः सन् , शास्त्राणि अपाठीदपठत् ॥७॥ छायाकृदुल्लासपलाशसन्ततः
स्फूर्जद्यशःपुष्पकलापसंपदः । विद्या अवद्यार्तिहृतः स आसदत्
