________________
३७०
विजयप्रश त्याम् । कली, प्रशस्तः प्रकर्षेण श्लाघ्यो वर्तत इति, किं०, समस्तशस्तकृत् सर्वमङ्गलकारी, पुनः, परमेश्वराप्तिकृद् जगदीशमापकः सिद्धिस्थानापक इति, पक्षे भावप्रधानत्वाद् निर्देशस्य परमेश्वरशब्दन परमेश्वरत्वं प्रकृष्टधनित्वं तस्य आप्तिकृत् । दृष्टान्तो-' ऽत्र यथा--मरौ मरुस्थलीदेशे, अस्वमशाखी कल्पवृक्षः, किं०, निरन्तरं छाया शोभाऽनातपो वा यस्य सः, पुनः, महानन्दो मोक्षः, महानानन्दो वा तद्रूपं फलं प्रददातीति यः सः ॥४६॥
राज्ञाऽमुनैवं विनुतः प्रतिश्रयं
प्राप्तस्तदा ख्यातिमवाप भूयसीम् । किं चित्रमत्रात्मनिवासगो गुरु
हात्म्यमाप्नोति गिरामगोचरम् ? ॥ ४७ ॥ अमुना राज्ञा खानरवानाभिधानेन, एवं विनुतः सन् , पतिश्रयं प्राप्तस्तदा ख्याति भूयसीमवाप प्राप्तवान् , अत्र किं चित्रम् ?. यदात्मनिवासगः स्वभवनस्थो गुरुर्माहात्म्यं किं०, गिरामगोचरं वचनाविषयं, आप्नोति स्वक्षेत्रगो हि गुरुर्महाबली इति ज्योतिर्विदां मतमिति युग्मव्याख्येति ॥४७॥ श्रीमन्महावीरपरंपरादिवि
प्रद्योतनोद्योत इव प्रभास्वरः। तिष्ठत् पुरे तत्र पवित्रहग्गुरु__श्चक्रे चतुर्मासकपूर्तिमतिभित् ॥ ४८ ॥ प्रद्योतनोद्योत इव सूर्यालोक इव, प्रभास्वरोऽतिभासुरः, कस्यामित्याह-श्रीमन्महावीरस्य परम्परादिवि वंशाकाशे, पुनः कि०, पवित्रदृक् पुण्यदर्शनः, गुरुस्तत्र पुरे राजनगरे, तिष्ठन् चतुर्मासकपूर्ति चक्रे, किं०, अर्तिभित् पीडापहारीति ॥४८॥
