________________
३४५
नवमः सर्गः। पुनः फतेपुरे पुरे, सूरिं श्रीहीरमूरिं, आगतं निशम्य भूपः किं०, सुकृताभिलाषुकः पुण्यार्थी, पुनः किं०, अच्छदृक् निर्मलमतिः, गुरोमिलनोत्सुको बभूव गरिष्ठो गुरुरपि तन्मनास्तन्मिलनोत्सुकः, अजनिष्ट मात इति ।। ५२ ॥
अथ प्रभूतप्रतिभाट्यपण्डित
व्रतिव्रजालङ्कृतसंनिधिः सुधीः । अगच्छदत्यच्छमनाः स गच्छराड्
धराधिभूधाम निकामवामदृक् ॥ ५३ ॥ . अथ शाहिनाऽऽकारितः सन् स गच्छराद्, कि०, प्रभूतमतिभाढ्या महामतिमन्तो ये पण्डिता वतिनो गीतार्थमुनयस्तेषां ब्रजेनाऽलङ्कृतो भूषितः संनिधिः समीपं यस्य सः, एतावतान्यान् मुनीनुपाश्रये संस्थाप्य केवलं कोविदैरेव परितः, पुनः किं०, अत्यच्छमनाः प्रसन्नचेताः, पुनः किं०, निकामं प्रकामं वामा मनोज्ञा दृग् यस्य चित्तोत्साहेन हसितनयन इति, धराधिभूधाम राजेन्द्रगृहं, अगच्छद् गतवानिति ॥ ५३ ॥
जनाक्षिनीलोत्पलपङ्क्तिकान्तिकृद् : - दयोदधेः वृद्धिकरः कलानिधिः । सूरेण राज्ञा ददृशे प्रमोदकृत् . - स सप्ततिश्चन्द्र इवर्षिभिर्युतः॥ ५४ ॥ जनाक्षिनीलोत्पलपङ्क्तिकान्तिकृद् लोकनयनकुवलयश्रेणिशोभाकरः तद्विस्मरताकरणात् , पुनः, दयोदधेः कृपासमुद्रस्य, वृद्धिकरः तदुल्लासित्वात् , पुनः, कलानिधिरिति प्रतीतं चन्द्रइव, स गुरुः, सूरेण सूर्येण, गुरुपक्षे सुभटेन राज्ञाऽनेन शाहिना, चन्द्रपक्षे सूरेण ग्रहेण ददृशे, किं०, सप्तभिः ऋषिभिः
