________________
३४२ विजयप्रशस्त्याम् । धराधिपाज्ञागतभूरितूरसत्
खनैर्भवद्भिर्बधिरीकृताम्बरे । ददहिर्थिप्रकरेभ्य ईप्सितां __ श्रियं महेभ्यैरतिचारुचत्वरे ॥ ४५ ॥ महोत्सवे गायनगीतगौरवे
प्रभूतपद्माढयमलञ्चकार तम् । विमानमानदिमुपाश्रयं गुरुः
स मानसौका इव मानसं सरः ॥ ४६ ॥ धराधिपस्य अकबरस्याऽऽक्षया आगतानि भूरीणि यानि तुराणि वादित्राणि तेषां सत्वनैः शोभनध्वानः, बधिरीकृतमम्बरमाकाशं यस्मिन् तस्मिन् , महोत्सवे जायमाने सतीतिशेषः । पुनर्महोत्सवे कीहो, अर्थिप्रकरेभ्यो याचकव्रजेभ्यः, ईप्सितां वाञ्छितो. श्रियं ददद्भिर्महेभ्यरतिचारूणि मनोहराणि चत्वराणि यत्र तत्र ॥४५॥ पुनर्महोत्सवे किं०, गायनगीतानां गौरवं यत्र तत्र, गुरुस्तमुपाश्रयं अलञ्चकार, किं०, प्रभूतपनाढ्यं भूरिशोभाढ्यं, अन्यत्र भूरिपङ्कजाढ्यं, पुनः, विमानमाना स्वर्भवनप्रमाणा ऋद्धिर्यत्र तं, दृष्टान्तमाह-मानसौका राजहंस इव, मानसाख्यं सर इवेति यथा । इति युग्मव्याख्या ॥ ४६॥ दिनान्युषित्वा कतिचित् फतेपुरे
प्रजाप्रभुप्रेमपयोनिधौ विधुः । स आगराख्ये नगरे गरीयसि
