________________
अष्टमः सर्गः।
२९७ अथैकदाऽत्रावसरे विहारैः __ श्रीगूर्जरत्राऽऽभरणीभवत्सु । पूज्येषु सत्पुत्रगयौवराज्या
नुभावतो लब्धघनर्द्धिमुत्सु ॥ ३ ॥ दुर्लोपलुम्पाकमताधिकारी __ यो मेघजीत्यस्त्यनवद्यविद्यः । दत्तान्ध्यमात्मीयमतं मुमुक्षुः
खयं स निर्मोकमिवाहिरासीत् ॥ ४ ॥ अथाऽस्मिन्नवसरे एकदा पूज्येषु श्रीगूर्जरत्राभरणीभवत्सु श्रीगूर्जरदेशवसुधाभूषणेषु जायमानेषु, पुनः, सत्पुत्रगयौवराज्यानुभावतः सुशिष्यप्रदत्ताचार्यपदप्रभावात् , लब्धा घनश्चि मुद् हर्षश्च यैस्तेषु विहरत्सु, किमभूदय तदग्रेतनेन वृत्तेनाह ॥३॥ दुर्लोपं पाप्मभिर्दुस्त्यजं यल्लुम्पाकमतं तस्याऽधिकारी तन्मुख्य इति यो मेघजीतिनामा लुम्पाकाचार्यः, किं०, अनवद्या विद्या यस्यासौ महाविद्यावानस्तीति । स मेघजीनामर्षिः आत्मीयमतं लुकामतं, किं०, दत्तं आन्ध्यं जिनप्रतिमाद्यालोकशां अन्धत्वं येनेति तत् , मुमुक्षुर्मोक्तुकामः, आसीत् , कथं, स्वयं स्वयमितिसकलशास्त्रवाचनोद्भूतसन्मतित्वेन न तु परप्रेरणयेति इव यथा, अहिः सर्पः, निर्मोकं कञ्चुकमिति दृष्टान्तः । युग्मव्याख्या ॥४॥ उदन्तमत्यन्तनवीनमेनं
प्राप्तं सुधापानमिवर्डिहेतुम् । - अध्यानमानन्दमया अनैषुः