________________
२८४
विजयस्वास्। सता, मे मम, श्रवसोः श्रोत्रयोः, सुवर्णजा मुद् व्यवायि गान्धर्वगणेन सुवर्णजा शोभनाक्षरोत्पन्ना मुद् व्यधायि तेन श्रेष्ठिनाऽपि तत्कर्णयोः सुवर्णकुण्डलयुगली दत्तेति नि॥६५॥
. इति प्रभृतैर्जगतां जयावहै
महैमहद्भिर्गृहमस्य तद्वभौ। लक्ष्मीसुखोल्लासबिलासशालिनी
किं राजधानी प्रमदक्षमापतेः ? ॥ ६६ ॥ इति व्यावर्णितैर्महेरुत्सवैस्तस्य श्रेष्ठिनस्तद् गृहं बभौ शोभते स्मेत्यन्वयः । महैः किं०, प्रभूतैर्भूयोभिः, पुनः, जगतां जयावहैर्जयङ्करैः, पुनः, महद्भिविस्तीर्णैः । उत्प्रेक्ष्यते--प्रमदक्षमापतेः प्रमोदमेदिनीभर्तुः किं राजधानी साम्राज्यस्थानं, किं०, लक्ष्मीसुखोल्लासाः प्रतीतास्तेषां विलासेन शालिनी शो- . भमानेति भावः ॥६६॥
अथ काव्यचतुष्टयेन गुरोः पदस्थापनावर्षमासतिथिलग्नादिनिर्णीतिमाह
अब्देऽथ दन्ताबलबाहुभूमिभृ
मिते तिथौ चन्दिरभासि सप्तमे। मासे तपस्येऽहनि शीतरोचिषो
लग्ने वृषाख्ये शशिना विभूषिते ॥ ६७ ॥ अन्दे वर्षे, किं०, दन्ताबला दिग्गजा अष्टौ तेनाष्टाङ्कः, पाहू भुजौ द्वौ तेन व्यङ्कः, भूमिभृतो राजानः षोडश तेन पोडशाः , एतैर्वामगतिगणितैर्मिते वर्षे, संवत् १६२८ प्रमाणे इत्यागतम् । पुनस्तियो सलमे, किं लक्षणे, चन्दिरचन्द्रस्तस्त्र
