________________
२७७
सतमः सर्गः।
२७७ त्तस्मिन्महे मौक्तिकमजुजालकः। पराजितं येन सपूर्णपूर्णिमा- ...
चन्द्रं शरत्तारकतारमम्बरम् ॥ ४९ ॥ तत्र महे तस्मिन्महोत्सवे स मण्डपः अमण्डि मण्डित इत्यन्वयः । किं०, मनोज्ञं माङ्गल्यं कुम्भं शीर्षे बिभर्तीति सः, पुनर्मण्डपः किं०, मौक्तिकानां मञ्जूनि चारूणि जालकानि रचनाविशेषा यत्र सः, स क इत्याह-येन मण्डपेन अम्बरं आकाशं, पराजितं जिग्ये । अम्बरं किं०, सपूर्णपूर्णिमाचन्द्रं सह पूर्णेन कृत्स्नेन ग्रहणाद्यभावात् अखण्डितेन पूर्णिमाचन्द्रेण राकामृगाङ्केण वर्तते यत् तत्, पुनः, शरत्तारकैस्तारं मनोहरम् । अत्र पूर्णकुम्भस्य चन्द्रोपमा मौक्तिकजालकानां तारकोपमा चेति ॥ ४९॥ कालं विनाऽऽविर्भवदम्बुभृन्नवा
म्भोवाहभूत्साहवता समन्ततः । धूमेन दग्धागुरुधूपजन्मना .
रेजे पुरं तत्र महोत्सवे महत् ॥ ५० ॥ तत्र महोत्सवे तत् पुरं महत् बहु, रेजे भृशं शुशुभे इत्यन्वयः । केन धूमेन, किं०, दग्धागुरुधूपजन्मना निर्दग्धकृष्णागुरुधूपोद्भवेन, पुनधूमेन किं०, कालं वर्षाकालं विना आविर्भवन् प्रकटीभवन् , पुनः अम्बुभृत् पानीयवान् यो नवाम्भोवाहो नूतनमेघस्तद्भूर्य उत्साहस्तद्वता, सजलजलधरो. त्साहकारिणा लोकानामिति ॥ ५० ॥ रेजुः पुरे दुन्दुभिवल्लकीलस
न्मृदङ्गचङ्गादिकवाद्यनिखनाः ।
