________________
विजयप्रशस्त्यां ।
सूते लतेव मरुतां द्रुतमृद्धिमिद्धाम् ॥ ३१ ॥
,
अथ तत्र सकलसङ्घः, किं० तद्भक्तिभावितमना गुरुसेवावासितचेताः, तत्र पुरि वटपल्ल्यां, उच्चैर्मनोज्ञं गुरुपादुकास्थापनारूपं स्तूपं, व्यधत्त चक्रे, इति पूर्वार्द्धव्याख्या । उत्तरार्द्धेन तद् विशिनष्टि - यत् स्तूपं वन्दितं गुणोत्कीर्त्तनादिना स्तुतमिति यावत्, स्मृतं गुरुगुणध्यानादिना ध्यातं, उदीक्षितं दृशा निभालितं, अर्चितं चन्दनादिना पूजितं सत् मरुतां लतेव सुरवल्लिवत्, इद्धां दीप्तां ऋद्धिं संपत्ति, सूते कुरुत इत्यर्थः॥ ३१ ॥ आचार्यहरिविजया अथ सत्प्रथेषु प्राप्तेषु सूरिषु सुपर्वपुरीममीषु ।
२४४
खेदं तदा विदधिरे हृदि चक्रवाका पान्तरं गतवतीव सरोजबन्धौ ॥ ३२ ॥
अथाऽमीषु श्रीविजयदानसूरिषु किं०, सत्प्रथेषु सत्ख्यातिषु, सुपर्वपुरीं दिवं प्राप्तेषु सत्सु, आचार्यहरिविजयास्तदा खेदं विदधिर इत्यन्वयः । यथा सरोजबन्धौ सूर्ये, द्वीपान्तरं गतवति 'सति, चक्रवाकाः कोका इवेति दृष्टान्तः ॥ ३२ ॥ अथ श्रीहीरविजयसूरि साम्राज्यं वर्णयतिया धूः सुधर्मगणभृत्प्रमुखैरशेषैरूहेऽत्र सूरिभिरभिद्रुतवादिवृन्दैः । दधेऽथ सा स्वयममीभिरहार्य धैर्यै
धुर्यैरिवात्मभुजमूर्धनि वर्यवीर्यैः ॥ ३३ ॥ श्रीसुधर्मस्वामिप्रमुखैः सूरिभिः किं०, अभिद्रुतवादिन्दै - स्तिरस्कृतदुर्वादित्रातैः, या धूस्तपागच्छधुर्वी, ऊहे व्यूढेति, अथा
