________________
पञ्चमः सर्गः।
२२३ शीकरोत्करमिवोत्तममन्तः
शायिकेशवहृदम्बुधिवेलाः ॥ ७८ ॥ काश्चिद् मृगदृशः स्त्रियः, मुहुर्वारं वारं, अमुंजयसिंह, अभि संमुखं, शुद्धा उज्ज्वलाः, अक्षतानां ततीः श्रेणीः, औज्झन् त्यजन्ति स्म, वर्धापयन्ति स्मेति भावः। अन्तःशायिनः केशवस्य हरेहृद् हृदयं, अम्बुधिवेला इव यथा, उत्तमं शीकरोत्कर क्षिपन्तीति दृष्टान्तः ॥ ७८ ॥
तत्र सौधशिखरेषु मृगाक्ष्यो __ लोललोचनचयाः स्म विभान्ति । बम्भ्रमद्भमरभासुरकोशाः
पुष्करिण्य इव शैलशिरस्सु ॥ ७९ ॥ ... तस्मिन् महे, सौधशिखरेषु मृगाक्ष्यः, किंलक्षणाः, लोललोचनचयाश्चपलनयनोत्कराः, विभान्ति स्मेत्यन्वयः।इवोत्प्रेक्ष्यतेशैलशिरस्सु शिखरिशिखरेषु, पुष्करिण्यः पअिन्य इव, किं०. बम्भ्रमद्भिः अतिशयेन भ्रमद्भिर्धमरैर्भासुराः कोशा यासां ताः ॥ ७९ ॥ सौधमूर्धसु वधूवरगीता
राव उच्च उदभूत् पुरि तत्र। प्रावृषीव धरणीधरशृङ्गे
प्वब्दहृद्यमनसां शिखिनीनाम् ॥ ८० ॥ पुनस्तत्र सौधमूर्धसु वधूनां वरः प्रधानो गीतारावः, किं०, उच्चः, द्वेधा द्रव्यतो भावतोऽपि, उदभूत् संजातः। दृष्टान्तमाह-प्रावृषि वर्षासमये, धरणीधरशृङ्गेषु गिरिशिखरेषु, अब्डे
