________________
पशमः सर्गः। २०३ प्रभवयाऽहुतशोणतयाऽमुना। अरुणताऽवधि कोकनदाभिधा
ऽम्बुजगता जगतामतिचित्रकृत् ॥ २९ ॥ चरणौ क्रमौ, पाणितले हस्ततले, ओष्ठोऽधरः, नखाबली प्रतीता, ताभ्यः प्रभव उत्पत्तिर्यस्याः सा तया, अद्भुतशोणतया मनोज्ञरक्तत्वेन, कोकनदाभिधाऽम्बुजं रक्तोत्पलं तद्ता, अरुणता रक्तता, कीदृशी, जगतां अतिचित्रकृद् बहाश्चर्यकारिणी, अमुना बालेन, अवधि 'वधि हिंसायाम्' इति प्रयोगाद् हता, निर्जितेति निर्गलितार्थः ॥ २९ ॥ उदयदम्बुजसोदरसोदरा
ऽभिनवघौसृणघोलविलेपनाः। जयति विद्रुमपल्लवसंपदो
ऽमृतरसा तरसाऽस्य शिशो रसा ॥३०॥ उदयन् उद्गच्छन् योऽम्बुजसोदरः सूर्यस्तत्सोदरस्तुल्योऽभिनवो नव्यो घौसृणः कौडमो घोलस्तद्विलेपनं यासां ताः, अनेन रक्तताऽतिशयः सूचितः; विद्रुमाणां प्रवालानां पल्लवाः किशलयानि तेषां संपदः संपत्तीर्गुणोत्कर्षान् वा "संपद् ऋद्धौ गुणोत्कर्षे" इत्यनेकार्थत्वादिति, अस्य शिशो रसा रसना, तरसा शीघ्र, जयतीत्यन्वयः । कीदृशी, अमृतरसा सुधास्वादा मधुरभाषित्वात् ॥ ३०॥
अरुणिमा यदितः प्रसरद्रुचि
प्रभव एव भवेद् रसनोष्ठयोः । इति धिया विधिना बहुशोणता
