________________
चतुर्थः सर्गः ।
१८३
तत्रैव नगरे नारदपुरीनामके, पुनर्वर्षे, किं०, सप्तव्योमर्तुभूवाचकैः अवमगत्या विन्यस्तैः १६०७ इतिसंख्यया मिते, पुनः शुभे श्लाघ्ये, अहनि दिने, पुनर्ललिते लग्ने वहमाने सति, पुनर्वृषभप्रभोः प्रासादे ॥ ११४ ॥
किं कृतमित्याह
सत्यङ्कारमिवाचार्यपदप्रकटसंपदाम् ।
विद्वत्पदं पदं कीर्त्तेर्गुरवो ददिरेऽस्य ते ॥ ११५ ॥
आचार्य पदप्रकटसम्पदां सूरिपदश्रीणां सत्यङ्कारमिव कीर्त्तः पदं स्थानं, विद्वत्पदं पण्डितपदं, गुरवः अस्य शिष्यस्य, ददिरे दत्तवन्तः । इति युग्मव्याख्या ।। ११५ ॥
तत् पण्डितपदं हीरहर्षे विदुषि धीजुषि । सुवर्णे हीरवद् रेजे सार्द्धषोडशवर्णिके ॥ ११६ ॥
हीरहर्षे विदुषि पण्डिते, किं०, धीजुषि मतिमति, तत् पण्डि तपदं सार्द्धषोडशवर्णिके सुवर्णे हरिवद् रेजे राजति स्मेति ॥ ११६ ॥
अथानघेन संघेन श्रीनारदपुरीपुरः । पुनर्विज्ञपयांचके तपागच्छाधिभूर्विभुः ॥ ११७ ॥
अथेत्येकवर्षानन्तरं, पुनः श्रीनारदपुरीति पुरः पुर्याः, अनघेनं सङ्केन तपागच्छाविभूर्विभुः श्रीविजयदानमूरिः, विझपचक्रे विज्ञप्त इति ॥ ११७ ॥ विद्वषां हीरहर्षाणामुपाध्यायपदं प्रभो ! | संघाशावल्लिविस्तारवारिदानां प्रदीयताम् ॥ ११८ ॥ हे प्रभो ! हरिहर्षाणां विदुषां पण्डितानां किं०, सङ्घस्य
