________________
१८२ विजयप्रशस्त्याम् ।
तत्र त्रिजगतां पूज्यैः पूज्यपादैरलंकृताम् । श्रीनारदपुरीं प्रौढप्रासादां प्राप स प्रभुः ॥ ११ ॥
सत्र देशे, त्रिजगतां त्रिभुवनानां, पूजनीयैः पूज्यपादैः श्री विजयदानमूरिभिः, अलङ्कृतां भूषितां, पुनः किं०, पौडभासादां तुङ्गविहारां, श्रीनारदपुरी नगरी, स पाप ॥ ११० ॥
भणित्वाऽष्टोत्तरं नव्यकाव्यानां शतमग्रतः । ललाटपट्टसङ्घट्टिकोटीरायितपाणिना ॥ १११ ॥
नव्यानां तात्कालिकानां, काव्यानां अष्टोत्तरं शतं भणित्वा कथयित्वा, कथम् , अग्रतः पुरः, ललाटपट्टे सङ्घहिनौ कोटीरायितौ किरीटीभूतौ पाणी हस्तौ यस्य तेन ॥ १११ ॥ साक्षात् पुंरूपया वाचामधिदेवतयेव ते । हीरहर्षेण हर्षेण गुरवोऽथ ववन्दिरे ॥ ११२ ॥
पुनः साक्षात् प्रत्यक्षया, पुंरूपया पुरुषमूर्त्या, वाचामधिदेवतयेव भारत्येव, हीरहर्षेण हर्षेण प्रमोदेन, ते गुरवो ववन्दिरे वन्दिताः। युग्मव्याख्या. ॥ ११२ ॥ परिपूर्णकलं पुत्रं प्रेक्ष्याऽमी सूरिशेखराः। उल्लसन्ति स्म शीतांशुमिव वारिधिवीचयः ॥११३॥
अपत्यशिष्ययोः समानधर्मत्वात् पुत्रं शिष्यं, कि०, परिपूर्णकलं विद्वत्कलासम्पन्न, प्रेक्ष्य अमी मूरिशेखरा गुरवः, उल्लसन्ति स्म । शीताशुं चन्द्र, प्रेक्ष्य वारिधिवीचयः समुद्रोर्मयइवेति दृष्टान्तः ॥ ११३॥ तत्रैव नगरे वर्षे सप्तव्योमर्तुभूमिते । शुभेऽह्नि ललिते लग्ने प्रासादे वृषभप्रभोः ॥११४॥