________________
बिजयप्रशस्त्याम् ।
वाग्दृक्षु पूज्यामलपंशलासु ।
संचक्रमुर्यन्मिलिताखिमाखऽनश्यन्नघव्याधिधनार्तयो द्राक् ॥ ४६ ॥
गङ्गासुधे प्रसिद्धं, अम्भोधिसुता लक्ष्मीरेतास्तिस्रः, यदहिवारदृक्षु येषां श्रीविजयदानमूरीणां अंही पादौ, वाग् वाणी, ग् दृष्टिस्तासु यद्दिवाग्दृक्षुः किं०, पूज्यामलपेशलासु महनी - यनिर्मलमनोहरासु, क्रमेणेदं विशेषणत्रयं स्थानकत्रिके स्थापनीयम्; संचक्रमुर्मिलिताः । कथमवगतमिति चेत् । उच्यते । यस्मात्कारणात् इमासु अंहिवागदृक्षु, मिलितासु सतीषु, अघानि पापानि, व्याधय भावरोगाः, धनार्तयथ निर्धनत्वपीडाः अघव्याधिधनार्तयः पातककर्मामयदारिद्र्याणिः अनश्यनेशुः । अंड्रिपूजकानां वाकश्रोतॄणां दृशा विलोकनविषयीकृतानां मानवानामिति शेषः ॥ ४६ ॥
२३८
भुस्तमां ये तमसां प्रपञ्च
मपि स्खलन्तस्तपना नवीनाः ।
पद्मोत्सवायोदयमप्यवाप्ता
मुदेऽभवन् कौशिकचक्षुषां यत् ॥ ४७ ॥
ये पूज्याः, तमसां अन्धकाराणां पापानां वा प्रपञ्चं विस्वारं, स्खलन्तोऽपि नाशयन्तोऽपि, नवीनास्तपना नूतनाः सूर्याः, बभ्रुस्तमां भृशं भान्ति स्मेत्यन्वयः । पश्चिमार्द्धेन तदेव दृढयति-यदिति यस्माद्धेतोः, पद्मानां पङ्कजानां पद्माया लक्ष्म्याचीत्सवाय, उदयं आप्ताः प्राप्ता अपि कौशिकचक्षुषां घूकनयनानां मुदेऽभवन्नासन्; अयं विरोधः, तत्परिहारस्तु “कौशिकः शुक्र