________________
१३४ विजयप्रशस्त्याम् ।
समस्तः सर्वोऽपि लोकः, कीदृशः, दुरन्ताऽपारा या मिध्यावाग कुमतिवासिता मृषोक्तिस्तद्रूपो यो ग्रीष्म उष्णतुस्तस्य यो भीष्मातपो घोरतापस्तेन तप्तं गात्रमङ्गं यस्य स दुरन्तमिथ्यावागग्रीष्मभीष्मातपतप्तगात्रः, यैर्गुरुभिः, पानीयवाहर्जलदैरिव, कीदृशैः, प्रीतं प्रीणितं विश्वं जगद् यस्तैः, अन्यत्र पीता विश्वा विश्वम्भरा यैस्तैः प्रीतविश्वैः; पुनः कि०, सान्द्रशब्दैर्गभीरनादः, लोकः कीदृशः, अस्ततापो ध्वस्तसन्तापः, विदधे व्यधायीति ॥३०॥
सदर्शनं ज्ञानमथो चरित्रं
रत्नत्रयीयं मनुजैरवापि । यतः पयोधेरिव देववृन्दै
श्चन्द्रश्च लक्ष्मीश्च सुधा च सद्यः ॥ ३८ ॥ सच्छोमनं दर्शनं सम्यक्त्वं ज्ञानं चरित्रं चेतिरनत्रयी, यतः सूरीन्द्राद्, मनुजैरवापि प्राप्ता । दृष्टान्तमत्राह-यथा पयोधेः समुद्राइ, देववृन्दैस्त्रयस्त्रिंशत्कोटिममितामरनिकरैः, चन्द्रः, पुनर्लक्ष्मीश्च, पुनः सुधाऽपि चेति । अत्र देवैर्बहूनां रवानामुपादानेऽप्यत्र तु चन्द्रलक्ष्मीसुधारूपा रबत्रयी त्रित्वसंख्यानुरोधादेवोपाति रहस्यम् ॥३८॥ मरुस्थलीमालवमेदपाट
मुख्येषु देशेषु जनानशेषान् । बोधिप्रदानात् सुखयांबभूवु-.
ये तोयवर्षादिव तोयवाहाः ॥ ३९ ॥ ये गुरवः, मरुस्थलीमालवमेदपाटप्रमुखेषु देशेषु अशेषान् जनान् बोधिप्रदानात् सम्यक्त्वसमर्पणात्, सुखयांबभूवुः
