________________
तृतीयः सर्गः ।
तिरूपा (१५८२)सङ्ख्या यत्र तत्र वर्षे भुजेभेषुहिमांशुसख्ये; पुनः कस्मिन्, अहनि वासरे, किं०, शुभे भव्ये; पुनः कस्यां, श्रीबटपल्लिपुर्या पचननगराभ्यर्णवर्त्तिन्यां यैः पूज्यपादैः श्रीआनन्दविमलसूरिभिः, एतत्पदं त्वग्रेतनवृत्तगतमप्यत्राधिकाराद्व्याख्यातमिति। यैः कीदृशैः समन्वितैः संयुक्तैः केनेत्याह-श्रीविनयादिभावाभिषेन शिष्येणः किं०, बुधोत्तमेन श्रीविनयभावपण्डितोचमेन निजावेनेयेन परिवृतैरिति ।। ३१ ।।
तैः किमकारि १, तदग्रेतनवृत्ते युग्मत्वादाख्यातिकिश्चित प्रमादाचरणं निरीक्ष्य
गच्छे स्वकीये कलिकालजन्यम् । यैः पूज्यपादैर्जगतां हितायो
ध्रे क्रिया रत्नमिवाध्वपांशोः ॥ ३२ ॥ किश्चित्प्रमादाचरणं सुविहितसामाचारीशैथिल्यलक्षणं, किं०, कलिकालः पञ्चमारकस्तज्जन्यं तद्वशाज्जातं, निरीक्ष्य जगतां हिताय क्रिया विशुद्धसाधुपद्धतिप्रवृत्तिरूपावस्कन्धवाह्यवस्त्रपात्रपुस्तकव्यतिरिक्ताशेषशेषपरिग्रहनिवृत्तिस्वरूपा, उपधे उद्घृता, यथाऽध्वनः पथः पांशोः रेणोः, रत्नमिव मणिरिव, यथोद्भियते तथेति दृष्टान्तः ॥ ३२ ॥ इति युग्मव्याख्या ॥
दुरुक्तियुक्त्युत्कटकर्दमाढ्ये
१३१
मिथ्यात्वकूपे प्रपतन् जनो यैः । अत्यर्थदार्व्यान्वितया खवाचो
इत्रे सुरज्ज्वेव सदर्थशक्त्या ॥ ३३ ॥ दुरुक्तियुक्तिर्दुर्वाक्ययोगः स एवोत्कटः कर्दमस्तेनाढ्ये, मिध्यात्वकूषे प्रपतन् ब्रुडन्, जनः यैः पूज्यैः, खवाचा निजवा
