________________
१३०
विजयप्रशस्त्याम् ।
अद्भुता श्रीश्च शोभा, सौभाग्यं नृपादिप्रियत्वं, भाग्यं च श्रुतबयोद्धे गुरुभ्रातृरिद्वन्द्वे सत्यपि स्वगुरुपट्टसंपत्प्राग्भारसमागमातिशयलक्षणं; इत्यादिभिरुदारैर्गुणैराकर्णितः सद्भिः, अथ यावद्गच्छ एष मुदे भवति । दृष्टान्तोऽत्र यथा - शरद्भैः शरत्कालीनैर्नक्षत्रैः, देवमार्ग इवाकाश इवः यतः शरदि वार्दलाद्यनादृतत्वेन विशेषतो नक्षत्राणां नैर्मल्यं मुदे भवतीत्याशयः ॥ २९ ॥
तत्पट्टकुम्भिप्रभुकुम्भभूमौ सिन्दूरपूरायितमत्र गच्छे |
आनन्दमुख्यैर्विमलैर्यतीन्द्रै
चारित्रमार्गामरमार्गमित्रैः ॥ ३० ॥
तस्य श्रीहेमविमलसूरेः पट्टरूपो यः कुम्भिप्रभुर्गजेन्द्रस्तस्य कुम्भभूमौ कुम्भप्रदेशे, आनन्दमुख्यैर्विमलैर्यतीन्द्रः श्रीआनन्दविमलसूरिभिः कीदृशैश्चारित्रमार्गः संयमपथः स एवामरमार्ग आकाशस्तत्र मित्रैः सूर्यैः; सिन्दूरपूरैरिवाचरितं सिन्दूरपूरायितम्, अत्रेति श्रीतपागच्छे ॥ ३० ॥
"
अथ पञ्चदशभिर्वृत्तैस्तानेव सूरीन् वर्णयतिवर्षे भुजेमेषुहिमांशुसङ्ख्ये शुभेऽहनि श्रीवटपल्लिपुर्याम् ।
समन्वितैः श्रीविनयादिभावा
भिधेन शिष्येण बुधोत्तमेन ॥ ३१ ॥ वर्षे संवत्सरे, कीदृशे, भुजौ द्वौ इभा हस्तिनोऽष्टौ दिग्गजानामष्टसङ्ख्यत्वात्, इषवो बाणाः पञ्च, हिमरश्मिश्चन्द्रबैकः अथ वामगतिजुषामेषां मीलितानां पञ्चदशशतोत्तरम्यशी
