________________
विजयाशस्त्याम् । पत्युस्तडित्पातनिभं निशम्य
वचो जजल्पाथ सतीवतंसः । त्वया विनाहं शशिना निशेव
कथं भविष्यामि तमोमयीश!? ॥ ९८ ॥ पत्युः प्राणनाथस्य, वचो वचनं, कीदृशं तडित्पातनिर्भ विद्युत्पाततुल्यं, निशम्य श्रुत्वा, अथ सतीषु पतिव्रतासु वतंसः शेखरः सतीवतंसः, सा कोडिमदेवी, जजल्पाऽब्रवीत् । हे ईश खामिन् ! यथा शशिना विना निशा, तथा त्वया विना अहं किं० तमोमयी, अज्ञानमयी, अर्थात् किंकर्तव्यतामूढा, पक्षे तमामयी ध्वान्तमयी, इति कथं भविष्यामि त्वाद्विरहेण मम का गतिविनी ?, इति भावार्थः ॥ ९८॥ न मातरं नो पितरं न पुत्रं
न म्रातरं नापि हि देवरं च ।।
पतिं सतीनां शरणं वदन्ति .. शीतातुराणामिव सप्तजिह्वम् ||९९॥
मातरं जननी, पितरं जनकं, पुत्रं तनूज, भ्रातरं सहोदरं, देवरं प्राणनाथानुज, नेति सर्वत्र निषेधवाचकोऽव्ययः, स तु स्त्रकृतैब प्रतिपदं पृथग न्यस्तः, तेन सतीनां न मातरं शरणं बदन्ति लोका इति अनया रीत्या प्रत्येकमन्वयः प्रयोज्यो. देवरं यावत् : किन्तु सतीनां स्त्रीणां, पतिं खामिनमेव शरणं बदन्तीति शेषः । शीतातुराणां हिमपीडितानां सप्तजिवं पनिमिवेति दृष्टान्तः ॥ ९९ ॥ . ... पुत्रेण युक्ता तदहं भवहिः । .... साकं तपस्याचरणं करिष्ये ।
