________________
विजयाशस्त्याम् । विभीति तदित्यर्थः ॥ ७१॥
अशोकशाली तिलकाभिरामः
कान्तालिकः पेशलबालजालः। लसत्प्रवालांहितलः सुमाढ्यो
बभौ वनोद्देश इवास्य देहः ॥ ७२ ॥ अस्य बालस्य, वनोद्देश इव काननप्रदेश इव, देहः कायः, बभौ। द्वावपि विशिनष्टि-कि० अशोकशाली न शोकशाली. अशोकशाली, पक्षे अशोकेन वृक्षविशेषेण शाली। पुनः किं० तिलकेन पुण्ड्रेण अभिरामः, पक्षे तिलकैक्षरिति। पुनः कि० कान्तं प्रियं अलिकं भालं यस्य सः, पक्षे कान्ता अलिनो भ्रमरा यत्र सः, स्वार्थे क इति कान्तालिकः। पुनः किं० पेशलं बालजालंकेशकलापो यस्य सः, पक्षे बालो हीबेरस्तज्जालं यत्र तत् । पुनः किं० लसत्प्रवालवत् स्फुरद्विद्रुमवत् रक्तं अंहितलं यस्य सः, पक्षे लसन्तः प्रवाला नवीनकिशलयाः, अंहयो द्रुममूलानि च, तलास्तालाभिधानास्तरुविशेषाश्च यत्र सः । पुनः किं० सुमया शोभनश्रिया आढ्यः, पक्षे सुमैः कुसुमैरिति । शेषं पूर्ववत् ।।७२॥
सरस्वतीशोभितमध्यदेशं
विशालशङ्ख वरकेशपाशम् । कुन्दावदातद्विजराजमानं
तदास्यमम्भोनिधितां बभार ॥ ७३ ॥ तस्य बालस्य, आस्यं वदनं, अम्भोनिधितां समुद्रभावं, बमारेत्यन्वयः। अथ तद्धेतुभूतानि धर्यानि विशेषणान्याहकिं० सरस्वत्या वाण्या शोभितो भूषितो मध्यदेशोऽन्तरमदेशों यस्य तत्, पक्षे सरस्वतीभिस्तटिनीभिः, अग्रेतनं तवैव । पुनः कि
