________________
विजवनस्त्वाम् । बभौ भृशं कोडिमदेसखीना
मके कदाचिद् रुचिमानिवायम् ॥५५॥ विस्मरं प्रोत्फुल्लं, यत् पायोरुहं कमलं, तद्वद पेशलमास्यं मुखं यस्य सः, पुनः किं० सच्चक्रचेतसां सज्जनसमूहमनसां, प्रणयप्रणेता प्रीतिकारकः, अयं बालः, कोडिमदेसखीनां मातुर्वयस्यानां, अके उत्सङ्गे, भृशमतिशयेन, बभौ शोभते स्म । क इव रुचिमानिव मूर्य इव । तत्पक्षे विस्मेराणां पायोरुहाणां पेशला आस्या स्थितिर्यस्माद् यत्र वेति सः । तस्योदये हि तेषां विस्मेरत्वापत्तेः। पुनः किं० सच्चक्रचेतःप्रणयप्रणेता सन्तो ये चकाः फोकपक्षिणस्तचेतसां प्रणयप्रणेता प्रीतिकारीति ॥ ५५ ॥ कदाचिदुत्फुल्लविलोचनस्य
कोडे पितुः कोडिमदेतनूजः । अक्रीडदाक्रीडमुवीव हस्ति
शावः सुखं स्थूलकपोलमूलः ॥ ५६ ॥ कोडिमदेतनूजः स जयसिंहः, कदाचित् कुत्रचित् समये, उत्फुल्लविलोचनस्य स्मेरनयनस्य, पितुः कमाख्यश्रेष्ठिनः, क्रोडे उत्सम, अक्रीडत् क्रीडति स्मेति । दृष्टान्तं पाह-आक्रीडभुवीव उद्यानमेदिन्यामिव, हस्तिशावो द्विपपोतः, द्वयोर्विशेषणमेकमेवाह--स्थूलकपोलमूल इति। स्थूले पुष्टिमापने कपोलयोर्मूले यस्य स इति ॥ ५६ ॥ सोऽस्यां नगर्या व्यवहारिणोऽस्य
पुत्रः प्रियोऽभूदुदयन् जनानाम् । निशान्तविस्तारितकान्तरश्मिः
सरोरुहाणामिव तिग्मरश्मिः ५७ ॥
