________________
विजयत्रत्रस्त्वाम् ।
कामं जयेनेव जयोर्जितेन ॥ ५० ॥
माता जननी, वसा पिता, तौः तेन सुतेन, गिराममभ्यां वचनागोचरां, मुदं हर्ष, अन्वभूतां विदांबभूवतुः । दृष्टान्तोऽत्र यथापुलोमपुत्री शची, पुरन्दरः शक्रस्तौ जयेन जयदत्तेनेत्यत्र दृष्टाते दार्शन्तिके च चकारद्वयं मातापित्रोस्समानहर्षख्यापनार्थमिति । अन्यत् स्पष्टम् ॥ ५० ॥ सिंहेन निद्रान्तरुदीक्षितेन तरखिना तेन च दोहदेन ।
द्विषां जये सिंह इवातिमात्र
ટા
स्थामा सदाऽयं भविताऽङ्गजन्मा ॥ ५१ ॥
मत्त्वेत्यतुच्छोत्सववत्सलाभ्यां समानदानैर्मुदिताचलाभ्याम् । अमुष्य सूनोर्जयसिंह इत्य
न्वर्थे पितृभ्यां विदधेऽभिधानम् ||१२|| (युग्मम्) ब्रिटेन फेसरिणा, कीदृशेन, निद्रान्तः स्वापमध्ये, उदीक्षितेन विलोकितेन च पुनः, तरस्विना बलीयसा, तेन शार्दूलकर्णग्रहणलक्षणेन दोहन, द्विषां रिपूणां, जये सिंह इव । किं० अतिमात्रमनर्गलं स्थान बलं यस्य सः अतिमात्रस्थामा । अयमङ्गजन्मा तनुजो, भविता भाबीत्यर्थः ।। ५१ ।। इति मत्वाऽतुच्छोरसवे महति महे वत्सलाभ्यां स्नेहलाभ्यां पुत्रोत्पत्तिनिमित्तोत्सवकरणप्रवणाभ्यामिति यावत् । पुनः किं० समानैः ससत्कारैर्दानैर्मुदिता अचला पृथिवी याभ्यां ताभ्यां पितृभ्यां जननीजनकाभ्यां, अमुष्य सूनोः अस्य पुत्रस्य, जयसिंह इति अन्वर्थ सार्थकं, अभिधानं नाम, विदधे निर्मितमित्यर्थः ॥५२॥ पुम्णम्यारूयेयम् ।