________________
७४
समणसुत्तं २२३. दंसणभट्ठा भट्ठा, दंसणभट्ठस्स पत्थि णिव्वाणं ।
सिझंति चरियभट्टा, दसणभट्ठा ण सिझंति ॥५॥ दर्शनभ्रष्टा: भ्रष्टाः, दर्शनभ्रष्टस्य नास्ति निर्वाणम् ।
सिध्यन्ति चरित भ्रष्टाः, दर्शनभ्रष्टाः न सिध्यन्ति ॥५॥ २२४. सणसुद्धो सुद्धो दंसणसुद्धो लहेइ णिव्वाणं ।
दंसणविहीण पुरिसो, न लहइ तं इच्छियं लाहं ॥६॥ दर्शनशुद्धः शुद्धः, दर्शनशुद्धः लभते । निर्वाणम् । ।
दर्शनविहीनः पुरुषः, न लभते तम् इच्छितं लाभम् ॥६॥ २२५. सम्मत्तस्स य लंभो, तेलोक्कस्स य हवेज्ज जो लंभो ।
सम्मइंसणलंभो, वरं खु तेलोक्कलंभादो ॥७॥ [सम्यक्त्वस्य च लाभ-स्त्रलोकस्य च भवेत् यो लाभंः । ।
सम्यग्दर्शनलाभो, वरं खलु त्रैलोक्यलाभात् ॥७॥ २२६. कि बहुणा भणिएणं, जे सिद्धां णरवरा गए काले ।
सिज्झिहिति जे वि भविया, तं जाणइ सम्ममाहप्पं ॥८॥ कि बहुना भणितेन, ये सिद्धाः नरवराः गते काले ।
सेत्स्यन्ति येऽपि भव्याः, तद् जानीत सम्यक्त्वमाहात्म्यम् ॥८॥ २२७. जह सलिलेण ण लिप्पइ, कमलिणिपत्तं सहावपयडीए ।
तह भावेण ण लिप्पइ, कसायविसएहि सप्पुरिसो॥९॥ यथा सलिलेन न लिप्यते, कमलिनीपत्रं स्वभावप्रकृत्या ।
तथा भावेन न लिप्यते, कषायविषयः सत्पुरुषः ॥९॥ २२८. उवभोगमिदिहि, दवाणमचेदणाणमिदराणं ।
जं कुणदि सम्मदिट्ठी, तं सव्वं णिज्जरणिमित्तं ॥१०॥ उपभोगमिन्द्रियः, द्रव्याणामचेतनानामितरेषाम् ।
यत् करोति सम्यग्दृष्टिः, तत् सर्वं निर्जरानिमित्तम् ॥१०॥ २२९. सेवंतो वि ण सेवइ, असेवमाणो वि सेवगो कोई ।
पगरणचेट्ठा कस्स वि, ण य पायरणो त्ति सो होई ॥११॥. सेवमानोपि न सेवते, असेवमानोऽपि सेवकः कश्चित् । प्रकरणचेष्टा कस्यापि, न च प्राकरण इति स भवति ॥११॥
