________________
समणसुत्तं
२११. नादंसणिरस नाणं, नाणेण विणा न हुँति चरणगुणा ।
अगुणिस्स नत्थि मोक्खो, नत्थि अमोक्खस्स निव्वाणं ॥४॥ नादर्शनिनो ज्ञान, ज्ञानेन विना न भवन्ति चरणगुणाः । अगुणिनो नास्ति मोक्षः, नास्त्यमोक्षस्य निर्वाणम् ॥४॥
२१२. हयं नाणं कियाहीणं, हया अण्णाणओ किया ।
पासंतो पंगुलो दड्ढो, धावमाणो . य अंधओ ॥५॥. हतं ज्ञानं क्रियाहीनं, हताऽज्ञानतः क्रिया ।। पश्यन् पङगुल: दग्धो, धावमानश्च अन्धकः ॥५॥ .
२१३. संजोअसिद्धीइ फलं वयंति, न हु एगचक्कण रहो पयाइ।
अंधो य पंगू य वणे समिच्चा, ते संपउत्ता नगरं पविट्ठा ॥६॥ संयोगसिद्धौ फलं वदन्ति, न खल्वेकचक्रेण रथः प्रयाति । . अन्धश्च पङगुश्च वने समेत्य, तौ संप्रयुक्तौ नगरं प्रविष्टौ ॥६॥
(आ) निश्चय-रत्नत्रय । २१४. सम्मइंसणणाणं, एसो लहदि ति णवरि ववदेसं ।
सवणयपक्खरहिदो, भणिदो जो सो समयसारो॥७॥ सम्यग्दर्शनज्ञानमेष लभते इति केवलं व्यपदेशम् । सर्वनयपक्षरहितो, भणितो यः स समयसारः ॥७॥
२१५. दंसणणाणचरित्ताणि, सेविदत्वाणि साहुणा णिच्चं ।
ताणि पुण जाण तिण्णि वि, अप्पाणं चेव णिच्छयदो ॥८॥ दर्शनज्ञानचारित्राणि, सेवितव्यानि साधुना नित्यम् ।
तानि पुनर्जानीहि, त्रीण्यप्यात्मानं चैव निश्चयतः ॥८॥ २१६. णिच्छयणयेण भणिदो, तिहिहिं समाहिदो हु जो अप्पा ।
ण कुणदि किंचि वि अन्नं, ण मुयदि सो मोक्खमग्गो त्ति ॥९॥ . निश्चयनयेन भणित-स्त्रिभिस्तैः, समाहितः खलु यः आत्मा । न करोति किंचिदप्यन्यं, न मुञ्चति स मोक्षमार्ग इति ॥९॥
