________________
समणसुत्तं ... २०५. तत्थ ठिच्चा जहाठाणं, जक्खा आउक्खए चुया ।
उर्वन्ति माणुसं जोणि, सेदुसंगेऽभिजायए ॥१४॥ तत्र स्थित्वा यथास्थानं, यक्षा आयुःक्षये च्युताः । ।
उपयान्ति मानुषीं योनिम्, स दशाङ्गोऽभिजायते ॥१४॥ २०६-२०७. भोच्चा माणुस्सए भोए, अप्पडिरूवे अहाउयं ।
पुव्वं विसुद्धसद्धम्मे, केवलं बोहि बुज्झिया ॥१५॥ चउरंग* दुल्लहं मत्ता, संजमं पडिवज्जिया । तवसा धुयकम्मसे, सिद्धे हवइ सासए ॥१६॥ भुक्त्वा मानुष्कान् भोगान्, अप्रतिरूपान् यथायुष्कम् । . पूर्वं विशुद्धसद्धर्मा, केवलां बोधिं बुद्ध्वा ॥१५॥ . चतुरङ्गं दुर्लभं ज्ञात्वा, संयम प्रतिपद्यः । तपसा घूतकर्मीशः, सिद्धो भवति शाश्वतः ॥१६॥
१७. रत्नत्रयसूत्र ... (अ) व्यवहार-रत्नत्रय २०८. धम्मादीसद्दहणं, सम्मत्तं णाणमंगपुव्वगदं ।
चिट्ठा तवंसि चरिया, ववहारो मोक्खमग्गो त्ति ॥१॥ धर्मादिश्रद्धानं, सम्यक्त्वं ज्ञानमङ्गपूर्वगतम् ।
चेष्टा तपसि चर्या, व्यवहारो मोक्षमार्ग इति ॥१॥ २०९. नाणेण जाणई भावे, दंसणेण य सद्दहे ।
चरित्तेण निगिण्हाइ, तवेण परिसुज्झई ॥२॥ ज्ञानेन जानाति भावान्, दर्शनेन च श्रद्धत्ते ।
चारित्रेण निगृहणाति, तपसा परिशुध्यति ॥२॥ २१०. नाणं चरित्तहीणं, लिंगग्गहणं च सणविहीणं ।
संजमहीणं च तवं, जो चरइ निरत्थयं तस्स ॥३॥ ज्ञानं चरित्रहीनं, लिङ्गग्रहणं च दर्शनविहीनम् । संयमविहीनं च तपः, यः चरति निरर्थकं तस्य ॥३॥
* मनुष्यत्व, श्रुति, श्रद्धा, वीर्य
