________________
समणसुत्तं १५६. णाणी कम्मस्स खयत्थ-मुट्टिदो णोद्विदो य हिंसाए ।
अददि असढं अहिंसत्थं, अप्पमत्तो अवधगो सो॥१०॥ ज्ञानी कर्मणः क्षयार्थ-मुत्थितो नोत्थितः च हिंसाय । यतति अशठम् अहिंसार्थम् अप्रमत्तः अवधकः सः ॥१०॥
१५७. अत्ता चेव अहिंसा, अत्ता हिंसति णिच्छओ समए ।
जो होदि अप्पमत्तो, अहिंसगो हिंसगो इदरों ॥११॥ आत्मैवाहिंसाऽऽत्मा, हिंसेति निश्चयः .समये । यो भवति अप्रमत्तोऽहिंसकः, हिंसकः इतरः ॥११॥
१५८. तुंगं न मंदराओ, आगासाओ विसालयं नत्थि ।
जह तह जयंमि जाणसु, धम्ममहिंसासमं नत्थि ॥१२॥ . तुङ्गं न मन्दरात्, आकाशाद्विशालकं नास्ति । यथा तथा जगति जानीहि, धर्मोऽहिंसासमो नास्ति ॥१२॥
१५९. अभयं पत्थिवा! तुम्भ, अभयदाया भवाहि य ।
अणिच्चे जीवलोगम्मि, कि हिंसाए पसज्जसि ॥१३॥ अभयं पार्थिव ! तुभ्यम् अभयदाता भव च । अनित्ये जीवलोके, किं हिंसायां प्रसज्जसि ॥१३॥
१३. अप्रमादसूत्र १६०. इमं च मे अस्थि इमं च नत्थि, इमं च मे किच्चं इमं अकिच्चं।
तं एवमेवं लालप्पमाणं, हरा हरंति त्ति कहं पमाए ? ॥१॥ इदं च मेऽस्ति इदं च नास्ति, इदं च मे कृत्यमिदमकृत्यम् । तमेवमेवं लालप्यमानं, हरा हरन्तीति कथं प्रमादः ? ॥१॥
१६१. सीतंति सुवंताणं, अत्था पुरिसाण लोगसारत्था ।
तम्हा जागरमाणा, विधुणध पोराणयं कम्मं ॥२॥ सीदन्ति स्वपताम्, अर्थाः पुरुषाणां लोकसारार्थाः । तस्माज्जागरमाणा, विधूनयत पुराणकं कर्म ॥२॥
