________________
समणसुत्तं १४९. जावंति लोए पाणा, तसा अदुव थावरा ।
ते जाणमजाणं वा, ण हणे णो वि घायए ॥३॥ यावन्तो लोके प्राणा-स्त्रसा अथवा स्थावराः । .
तान् जानन्नजानन्वा, न हन्यात्. नोऽपि घातयेत् ॥३॥ १५०. जह ते न पिअं दुक्खं, जाणिअ एमेव सव्वजीवाणं ।
सव्वायरमुवउत्तो, अत्तोवम्मेण कुणसु , दयं ॥४॥ यथा ते न प्रियं दुःखं, ज्ञात्वैवमेव सर्वजीवानाम् ।...
सर्वादरमुपयुवतः, आत्मौपम्येन कुरु दयाम् ।।४॥ १५१. जीववहो अप्पवहो, जीवदया अप्पणो दया होइ । .
ता सव्वजीवहिंसा, परिचत्ता अत्तकाहिं ॥५॥ . जीववध आत्मवधो, जीवदयाऽऽत्मनो दया भवति ।
तस्मात् सर्वजीवहिंसा, परित्यक्ताऽऽत्मकामैः ॥५॥ १५२. तुमं सि नाम स चेव, जं हंतव्वं ति मनसि । .
तुमं सि नाम स चेव, जं अज्जावेयव्वं ति मनसि ॥६॥ त्वम् असि नाम स एव, यं हन्तव्यमिति मन्यसे ।
त्वम् असि नाम स एव, यमाज्ञापयितव्यमिति मन्यसे ॥६॥ १५३. रागादीणमणुप्पाओ, अहिंसकत्तं ति देसियं समए ।
तेसि चे उप्पत्ती, हिंसेत्ति जिणेहि णिदिवा ॥७॥ रागादीनामनुत्पादः, अहिंसकत्वमिति देशितं समये ।
तेषां चेद् उत्पत्तिः, 'हिंसा' इति जिननिर्दिष्टा ॥७॥ १५४. अज्झवसिएण बंधो, सत्ते मारेज्ज मा थ मारेज्ज ।
एसो बंधसमासो, जीवाणं णिच्छयणयस्स ॥८॥ अध्यवसितेन बन्धः, सत्त्वान् मारयेद् मा अथ मारयेत् ।
एष बन्धसमासो, जीवानां निश्चयनयस्य ॥८॥ १५५. हिंसाधो अविरमणं, वहपरिणामो य होइ हिंसा हु ।
तम्हा पमत्तजोगो, पाणव्ववरोवओ णिच्चं ॥९॥ हिंसातोऽविरमणं, वधपरिणामः च भवति हिंसा हि । तस्मात् प्रमत्तयोगो, प्राणव्यपरोपको नित्यम् ॥९॥
