________________
समणसुत्तं
१८ . .. ५१. जाणिज्जइ चिन्तिज्जइ, जम्मजरामरणसंभवं दुक्खं ।
न य विसएसु विरज्जई, अहो सुबद्धो कवडगंठी ॥७॥ जानाति चिन्तयति, जन्मजरामरणसम्भवं दुःखम् । . न च विषयेषु विरज्यते, अहो ! सुबद्धः कपटग्रन्थिः ॥७॥
५२--५४. जो खलु संसारत्थो, जीवो तत्तो दु होदि परिणामो।
परिणामादो कम्म, कम्मादो होदि गदिसु . गदी॥८॥ गदिमधिगदस्स देहो, देहादो इंदियाणि जायंते । ... तेहिं दु विसयग्गहणं, तत्तो रागो वा दोसो वा ॥९॥ जायदि जीवस्सेवं, भावो । संसारचक्कवालम्मि । .. इदि जिणवरेहि भणिदो, अणादिणिधणो सणिधणो वा ॥१०॥ यः खलु संसारस्थो, जीवस्ततस्तु भवति परिणामः । परिणामात् कर्म, कर्मतः भवति गतिषु गतिः ॥८॥ गतिमधिगतस्य देहो,. 'देहादिन्द्रियाणि जायन्ते ।। तैस्तु विषयग्रहणं, ततो रागो वा द्वेषो वा ॥९॥ जायते . जीवस्यवं, भावः संसारचक्रवाले । इति जिनवरंभणितो-ऽनादिनिधनः सनिधनो वा ॥१०॥
५५. जम्मं दुक्खं जरा दुक्खं, रोगा य मरणाणि य ।
अहो दुक्खो हु संसारो, जत्थं कीसन्ति जंतवो॥११॥ जन्म दुःखं, जरा दुःखं रोगाश्च मरणानि च । अहो दुःखः खलु संसारः, यत्र क्लिश्यन्ति जन्तवः ॥११॥
६. कर्मसूत्र ५६. जो जेण पगारेणं, भावो णियओ तमन्नहा जो तु ।
मन्नति करेति वदति व, विप्परियासो भवे एसो॥१॥ यो येन प्रकारेण, भावः नियतः तम् अन्यथा यस्तु । मन्यते करोति वदति वा, विपर्यासो भवेद् एषः ॥१॥
