________________
५. संसारचक्रसूत्र ४५. अधुवे असासयम्मि, संसारम्मि दुक्खपउराए ।
किं नाम होज्ज तं कम्मयं, जेणाऽहं दुग्गइं न गच्छेज्जा ? ॥१॥ अध्रुवेऽशाश्वते, संसारे दुःखप्रचुरके । किं नाम भवेत् तत् कर्मकं, येनाहं दुर्गतिं न गच्छेयम् ॥१॥
४६. खणमित्तसुक्खा बहुकालदुक्खा, पगामदुक्खा अणिगामसुक्खा ।
संसारमोक्खस्स विपक्खभया. खाणी अणत्थाण उकामभोगा ॥२॥ क्षणमात्रसौख्या बहुकालदुःखाः, प्रकामदुःखाः अनिकामसौख्याः । संसारमोक्षस्य विपक्षभूताः, खानिरनर्थानां तु कामभोगाः ॥२॥
४७. सुट्ठवि मग्गिज्जतो, कत्थ वि केलीइ नत्थि जह सारो । ...
इंदिअविसएसु तहा, नत्थि सुहं सुठु वि गविठं ॥३॥ सुष्ठ्वपि मार्यमाणः, कुत्रापि कदल्यां नास्ति यथा सारः ।.. इन्द्रियविषयेषु तथा, नास्ति सुखं सुष्ठ्वपि गवेषितम् ॥३॥
४८. नरविबुहेसरसुक्खं, दुक्खं परमत्थओ तयं बिति ।
परिणामदारुणमसासयं च जं ता अलं तेण ॥४॥ नरविबुधेश्वरसौख्यं, दुःखं परमार्थतस्तद् ब्रुवते । .. परिणामदारुणमशाश्वतं, च यत् तस्मात् अलं तेन ॥४॥
४९. जह कच्छुल्लो कच्छं, कंडयमाणो दुहं मुणइ सुक्खं ।
मोहाउरा मणुस्सा, तह कामदुहं सुहं बिति ॥५॥ यथा कच्छुरः कच्छु, कण्डूयन् दुःखं मनुते सौख्यम् ।
मोहातुरा मनुष्याः, तथा कामदुःखं सुखं ब्रुवन्ति ॥५॥ ५०. भोगामिसदोसविसन्ने, हियनिस्सेयसबुद्धिवोच्चत्थे ।
बाले यं मन्दिए मढे, बज्झई मच्छिया व खेलम्मि ॥६॥ भोगामिषदोषविषण्णः, हितनिःश्रेयसबुद्धिविपर्यस्तः । . बालश्च मन्दितः मूढः, वध्यते मक्षिकेव श्लेष्मणि ॥६॥
१६
