________________
તિર્મુખ ૩૮. (પરંતુ) જેવી રીતે અનાર્ય ભાષા વિના અનાર્ય પુરુષને
સમજાવી ન શકાય તેવી રીતે વ્યવહાર વિના પરમાર્થને દેશ અસંભવિત છે.
૩૯. વ્યવહાર અભૂતાર્થ (અસત્યાર્થી છે અને નિશ્ચય ભૂતાર્થ
(સત્યાર્થી છે. ભૂતાઈને આશ્રય લેનાર જીવ જ સમ્યગ્દષ્ટિ * હોય છે.
૪૦, નિશ્ચયનું અવલંબન કરનાર કોઈક જીવો નિશ્ચયને નિશ્ચય
પૂર્વક નહિ જાણવાને કારણે બાહ્ય આચરણમાં આળસુ અને સ્વચ્છંદી બની ચરણ-કરણ (આચાર-ક્રિયા)ને નાશ કરી નાખે છે.
૪૧. (આવા જીવોના સંબંધમાં આચાર્ય કહે છે કે ) પરમ
ભાવના દ્રષ્ટા જીવોની મારફત શુદ્ધ વસ્તુનું કથન કરાવનાર - શુદ્ધ નય જ જાણવા લાયક છે. પરંતુ અપરમ ભાવમાં સ્થિત
વ્યક્તિ માટે વ્યવહારનય દ્વારા જ ઉપદેશ કરવો ઉચિત છે.
૪૨. કયે શ્રમણ કયા ભાવમાં સ્થિત છે એ નિશ્ચયપૂર્વક . જાણવું કઠણ છે. એટલે જે પૂર્વ ચારિત્ર્યમાં સ્થિત છે તેમનું
કૃતિકર્મ (વંદના) વ્યવહારનયની મારફત ચાલે છે.
૪૩. એટલા માટે (સમજવું જોઈએ કે) પોતપોતાના પક્ષને ' આગ્રહ રાખવાવાળા તમામ નય મિથ્યા છે અને એ બધા
પરસ્પર સાપેક્ષ બને એટલે સમ્યક ભાવને પ્રાપ્ત કરી. * વાળે છે.
૪૪. જ્ઞાન વગેરે કાર્ય, ઉત્સર્ગ (સામાન્ય વિધિ) અને અપવાદ
(વિશેષ વિધિ)ને લીધે સત્ય બને છે. એ એવી રીતે કરવામાં આવે કે તમામ સફળ બને.
