________________
१५६
समणसुत्त ४९३. सुविदियजगस्सभावो, निस्संगो निभओ निरासो य ।
वेरग्गभावियमणो, झाणंमि सुनिच्चलो होइ ॥१०॥ सुविदितजगत्स्वभावः, निस्संगः निर्भय: निराशश्च ।
वैराग्यभावितमनाः, ध्याने सुनिश्चलो भवति ॥१०॥ ४९४. पुरीसायारो अप्पा, जोई वरणाणदंसणसमग्गो ।
जो झायदि सो जोई, पावहरो हवदि णिबंदो॥११॥ पुरुषाकार आत्मा, योगी वरज्ञानदर्शनसमग्रः ।...
यः ध्यायति सः योगी, पापहरः भवति निर्द्वन्द्वः ॥११॥ ४९५. देहविवित्तं पेच्छइ, अप्पाणं तह य सव्वसंजोगे ।...
देहोवहिवोसग्गं निस्संगो सव्वहा कुणइ ॥१२॥ देहविविक्तं प्रेक्षते आत्मानं तथा च सर्वसंयोगांन् ।...
देहोपधिव्युत्सर्ग, निस्संगः सर्वथा करोति ॥१२॥ ४९६. णाहं होमि परेसिं, ण मे. पर संति णाणमहमेक्को। .
इदि जो झायदि झाणे, सो अप्पाणं हवदि झादा ॥१३॥ नाहं भवामि परेषां, न मे परे सन्ति ज्ञानमहमेकः ।
इति यो ध्यायति ध्याने, स आत्मा भवति ध्याता ॥१३॥ ४९७. झाणढिओ ह जोई जइणो संवेय . णिययअप्पाणं ।
तो ण लहइ तं सुद्धं भग्गविहीणो जहा रयणं ॥१४॥ ध्यानस्थितो खलु योगी यदि नो संवेत्ति निजात्मानम् ।
तो न लभते तं शुद्धं भाग्यविहीनो यथा रत्नम् ॥१४॥ ४९८. भावेज्ज अवत्थतियं, पिंडत्थ-पयत्थ-रूवरहियत्तं ।
छउमत्थ-केवलितं, सिद्धत्तं चेव तस्सत्थो॥१५॥ भावयेत् अवस्थात्रिकं पिण्डस्थ-पदस्थ-रूपरहितत्वम् ।
छद्मस्थ-केवलित्वं सिद्धत्वं चैव तस्यार्थः ॥१५॥ ४९९. अवि झाइ से महावीरे, आसणत्थे अकुक्कुए झाणं ।
उड्ढमहे तिरियं च, पेहमाणे समाहिमपडिण्णे ॥१६॥ अपि ध्यायति सः महावीरः, आसनस्थः अकौत्कुचः ध्यानम् । ऊर्ध्वमधस्तिर्यक् च, प्रेक्षमाणः समाधिम् अप्रतिज्ञः ॥१६॥
