________________
१५०
समणसुत्तं ४७३. सेज्जोगासणिसेज्जो, तहोवहिपडिलेहणाहि उवग्गहिदे ।
आहारोसहवायण-विकिंचणं वंदणादीहिं ॥३५॥ शय्यावकाशनिषद्या, तथा उपधिप्रतिलेखनाभिः उपगृहीते ।
आहारौषधवाचना-विकिंचनं वन्दनादिभिः ॥३५॥ ४७४. अद्धाणतेणसावद-रायणदीरोधणासिवे ओमे ।
वेज्जावच्चं उत्तं, संगहसारक्खणोवेदं ॥३६॥ अध्वस्तेनश्वापद-राजनदीरोधनाशिवे .. अंवमे । .... वैयावृत्यमुक्तं,
संग्रहसंरक्षणोपेतम् ॥३६॥ ४७५. परियट्टणा य वायणा, पडिच्छणाणुवेहणा य धम्मकहा । . .
थुदिमंगलसंजुत्तो, पंचविहो होइ सज्झाओ॥३७॥ परिवर्तना च वाचना, पृच्छनाऽनुप्रेक्षणा च धर्मकथां । ।
स्तुतिमङ्गलसंयुक्तः, पञ्चविधो भवति स्वाध्यायः ॥३७॥ ४७६. पूयादिसु णिरवेक्खो, जिण-सत्थं जो . पढेइ भत्तीए ।
कम्ममल-सोहणळं, सुयलाहो सुहयरो तस्स ॥३८॥ पूजादिषु निरपेक्षः, जिनशास्त्रं यः पठति भक्त्या । ।
कर्ममलशोधनार्थं, श्रुतलाभः सुखकरः तस्य ॥३८॥ ४७७. सज्झायं जाणंतो, पंचिदियसंवुडो .तिगुत्तो य ।
होइ य एकग्गमणो, विणएण समाहिओ साहू ॥३९॥ स्वाध्यायं जानानः, पञ्चेन्द्रियसंवृतः त्रिगुप्तः च ।
भवति च एकाग्रमनाः, विनयेन समाहितः साधुः ॥३९॥ ४७८. णाणेण ज्झाणसिज्झी, झाणादो सव्वकम्मणिज्जरणं ।
णिज्जरणफलं मोक्खं, णाणन्भासं तदो कुज्जा ॥४०॥ ज्ञानेन ध्यानसिद्धिः ध्यानात् सर्वकर्मनिर्जरणम् ।
निर्जरपाफलं मोक्षः ज्ञानाभ्यासं ततः कुर्यात् ॥४०॥ ४७९. बारसविहम्मि वि तवे, अभितरबाहिरे कुसलदिछे ।
न वि अस्थि न वि य होही, सज्झायसमं तवोकम्मं ॥४१॥ द्वादशविधेऽपि तपसि, साभ्यन्तरबार्बी कुशलदृष्टे । नापि अस्ति नापि च भविष्यति, स्वाध्यायसमं तपःकर्म ॥४१॥
