________________
१३८
समणसुत्तं ४३२. मोत्तूण वयणरयणं, रागादीभाववारणं किच्चा । - अप्पाणं जो झायदि, तस्स दु होदि त्ति पडिकम्मणं ॥१६॥
मुक्त्वा वचनरचनां, रागादिभाववारणं कृत्वा ।
आत्मानं यो ध्यायति, तस्य तु भवतीति प्रतिक्रमणम् ॥१६॥ ४३३. झाणणिलीणो साहू, परिचागं कुणइ सव्वदोसाणं । ..
तम्हा दु झाणमेव हि, सव्वऽदिचारस्स पडिक्कमणं ॥१७॥ ध्याननिलीनः साधुः, परित्यागं करोति सर्वदोषाणाम् । ..
तस्मात् तु ध्यानमेव हि, सर्वातिचारस्य प्रतिक्रमणम् ॥१७॥ ४३४. देवस्सियणियमादिसु, जहुत्तमाणेण उत्तकालम्हि । ..
जिणगुणचिंतणजुत्तो, काउसग्गो तणुविसग्गो ॥१८॥ देवसिकनियमादिषु, यथोक्तमानेन उक्तकाले ।
जिनगुणचिन्तनयुक्तः, कायोत्सर्गस्तनुविसर्गः ॥१८॥ ४३५. जे केइ उवसग्गा, देवमाणुस-तिरिक्खञ्चेदणिया ।
ते सव्वे अधिआसे, काउसग्गे ठिदो। संतो॥१९॥ ये केचनोपसर्गा, देवमानुष-तिर्यगचेतनिकाः । .
तान्सर्वानध्यासे, कायोत्सर्गे स्थितः सन् ॥१९॥ ४३६. मोत्तूण सयलजप्प-मणागयसुहमसुहवारणं किच्चा ।
अप्पाणं जो झायदि, पच्चक्खाणं हवे तस्स ॥२०॥ मुक्त्वा सकलजल्प-मनागतशुभाशुभनिवारणं कृत्वा .।
आत्मानं यो ध्यायति, प्रत्याख्यानं भवेत् तस्य ॥२०॥ ४३७. णियभावं ण वि मुच्चइ, परभावं णेव गेहए केइं।
जाणदि पस्सदि सव्वं, सोऽहं इदि चितए णाणी ॥२१॥ निजभावं नापि मुञ्चति, परभावं नैव गृहुणाति कमपि ।
जानाति पश्यति सर्वं, सोऽहम् इति चिन्तयेद् ज्ञानी ॥२१॥ ४३८. जं किंचि मे दुच्चरितं, सव्वं तिविहेण वोसिरे ।
सामाइयं तु तिविहं, करेमि सव्वं णिरायारं ॥२२॥ यत्किचिन्मे दुश्चरित्रं, सर्वं त्रिविधेन विसृजामि । सामायिकं तु त्रिविधं, करोमि सर्वं निराकारम् ॥२२॥
