________________
१३४
समणसुत्तं ४१८. परिचत्ता परभावं, अप्पाणं झादि णिम्मलसहावं ।
अप्पवसो सो होदि हु, तस्स दु कम्मं भणंति आवासं ॥२॥ परित्यक्त्वा परभावं, आत्मानं ध्यायति निर्मलस्वभावम् ।
आत्मवशः स भवति खलु, तस्य तु कर्म भणन्ति आवश्यकम्॥२॥ ४१९. आवासं जइ इच्छसि, अप्पसहावेसु कुणदि थिरभावं ।
तेण दु सामइयगुणं, संपुण्णं होदि जीवस्स ॥३॥ आवश्यकं यदीच्छसि, आत्मस्वभावेषु करोति स्थिरभावम्।
तेन तु सामायिकगुणं, सम्पूर्ण भवति जीवस्य ॥३॥ ४२०. आवासएण हीणो, पब्भट्ठो होदि चरणदो समणो । . .
पुव्वुत्तकमेण पुणो, तम्हा आवासयं कुज्जा ॥४॥ आवश्यकेन हीनः, प्रभ्रष्टो भवति चरणतः श्रमणः । ।
पूर्वोक्तक्रमेण पुनः, तस्मादावश्यकं कुर्यात् ॥४॥ ४२१. पडिकमणपहुदिकिरियं, कुव्वंतो णिच्छयस्स चारित्तं । .
तेण दु विरागचरिए, समणो. अब्भुट्ठिदो होदि ॥५॥ प्रतिक्रमणप्रभृतिक्रियां, कुर्वन् निश्चयस्य चारित्रम् ।
तेन तु विरागचरिते, श्रमणोऽभ्युत्थितो भवति ॥५॥ ४२२. वयणमयं पडिकमणं, वयणमयं पच्चखाण णियमं च । .
आलोयण वयणमयं, तं सव्वं जाण सज्झाउं॥६॥ वचनमयं प्रतिक्रमणं, वचनमयं प्रत्याख्यानं नियमश्च ।
आलोचनं वचनमयं, तत्सर्वं जानीहि स्वाध्यायम् ॥६॥ ४२३. जदि सक्कदि कादं जे, पडिकमणादि करज्ज झाणमयं ।
सत्तिविहीणो जा जइ, सद्दहणं चैव कायव्वं ॥७॥ यदि शक्यते कर्तुम्, प्रतिक्रमणादिकं कुर्याद् ध्यानमयम् ।
शक्तिविहीनो यावद्यदि, श्रद्धानं चैव कर्तव्यम् ॥७॥ ४२४. सामाइयं चउवीसत्थओ वंदणयं ।
पडिक्कमणं काउस्सग्गो पच्चक्खाणं ॥८॥ सामायिकम् चतुर्विंशतिस्तवः वन्दनकम् । प्रतिक्रमणम्, कायोत्सर्गः प्रत्याख्यानम् ॥८॥
