________________
१३०
समणसुत्तं ४०५. उग्गम-उप्पादण-एसणेहि, पिंडं च उवधि सज्जं वा । ।
सोधंतस्स य मुणिणो, परिसुज्झइ एसणा समिदी ॥२२॥ उद्गमोत्पादनेषणः, पिण्डं च उपथि शय्यां वा । .
शोधयतश्च मुनेः, परिशुद्धयति एषणा समितिः ॥२२॥ ४०६. ण बलाउसाउअळं, ण सरीरस्सुवचयट्ठ तेजळें ।
णाणट्ठसंजमठें, झाणळं चेव भुंजेज्जा ॥२३॥ न बलायुः स्वादार्थं, न शरीरस्योपचयार्थं तेजोऽर्थम् ।..
ज्ञानार्थं संयमार्थं, ध्यानार्थं चैव . भुञ्जीत ॥२३॥ ४०७-४०८. जहा दुमस्स पुप्फेसु, भमरो आवियइ रसं ।'
ण य पुप्फ किलामेइ, सो य पीणेइ अप्पयं ॥२४॥ एमए समणा मुत्ता, जे लोए संति साहुणो । विहंगमा व पुप्फेसु, . दाणभत्तेसणेरया ॥२५॥ यथा द्रुमस्य पुष्पेषु, भ्रमरः आपिबति रसम् । ... न च पुष्पं क्लामयति, स च प्रीणात्यात्मानम् ॥२४॥ एवमेते श्रमणाः मुक्ता, ये लोके सन्ति साधवः ।
विहंगमा इव पुष्पेषु, दानभक्तषणारताः ॥२५॥ ४०९. आहाकम्म-परिणओ, फासुयभोई वि बंधओ होई ।
सुद्धं गवेसमाणो, आहाकम्मे वि सो सुद्धो॥२६॥ आधाकर्मपरिणतः, प्रासुकभोजी अपि बन्धको भवति ।
शुद्धं गवेषयन्, . आधाकर्मण्यपि स · शुद्धः ॥२६॥ ४१०. चक्खुसा पडिलेहित्ता, पमज्जेज्ज जयं जई ।
आइए निक्खिवेज्जा वा, दुहओवि समिए सया ॥२७॥ चक्षुषा प्रतिलिख्य, प्रमार्जयेत् यतं यतिः ।
आददीत निक्षिपेद् वा, द्विधाऽपि समितः सदा ॥२७॥ ४११. एगते अच्चित्ते दुरे, गूढे विसालमविरोहे ।
उच्चारादिच्चाआ, पदिठावणिया हवे समिदी ॥२८॥ एकान्ते अचित्ते दूरे, गूढे विशाले अविरोधे । उच्चारादित्यागः, प्रतिष्ठापनिका भवेत् समितिः ॥२८॥
