________________
१२८
समणसुत्तं
३९९. न लवेज्ज पुठो सावज्जं, न निरठं न मम्मयं ।
अप्पणट्ठा परट्ठा वा, उभयस्सन्तरेण वा ॥१६॥ न लपेत् पृष्ट: सावा, न निरर्थं न मर्मगम् । . आत्मार्थं परार्थं वा, उभयस्यान्तरेण वा ॥१६॥
४००. तहेव फरसा भासा, गुरुभूओवघाइणी । ..
सच्चा-वि सा न वत्तव्वा, जओ पावस्स आगमो ॥१७॥ तथैव परुषा भाषा, गुरुभूतोपघातिनी । '' सत्यापि सा न वक्तव्या, यतो पापस्य आगमः ॥१७॥
४०१. तहेव काणं काणे त्ति, पंडगं पंडगे त्ति वा । .
वाहियं वा वि रोगि त्ति, तेणं चोरे त्ति नो वए ॥१८॥ तथैव काणं काण इति, पण्डकं पण्डक इति वा । ... व्याधितं वाऽपि रोगी इति, स्तेनं चौर इति नो वदेत् ॥१८॥
.. ४०२. पेसुण्णहासकक्कस - परणिदाप्पप्पसंसा - विकहादी ।
वज्जित्ता सपरहियं, भासासमिदी हवे कहणं ॥१९॥ पैशुन्यहासकर्कश-परनिन्दाऽऽत्मप्रशंसा-विकथादीन् । वर्जयित्वा स्वपरहितं, भाषासमितिः भवेत् कथनम् ॥१९॥
४०३. दिलैं मियं असंदिद्धं, पडिपुण्णं वियंजियं ।
अयंपिरमणुस्विग्गं, भासं निसिर अत्तवं ॥२०॥ दृष्टां मिताम् असन्दिग्धां, प्रतिपूणी व्यवताम् । अजल्पनशीलां अनुद्विग्नां, भाषां निसृज आत्मवान् ॥२०॥
४०४. दुल्लहा उ मुहादाई, मुहाजीवी वि दुल्लहा ।
मुहादाई मुहाजीवी, दोवि गच्छंति सोग्गइं ॥२१॥ दुर्लभा तु मुधादायिनः, मुधाजीविनोऽपि दुर्लभाः । मुधादायिनः मुधाजीविनः, द्वावपि गच्छतः सुगतिम् ॥२१॥
