________________
समणसुत्तं .३६०. भावो हि पढलिंगं, ण दवलिंगं च जाण परमत्थं ।
भावो कारणभूदो, गुणदोसाणं जिणा बिति ॥२५॥ भावो हि प्रथमलिङ्गं, न द्रव्यलिङ्गं च जानीहि परमार्थम् । ' भावः कारणभूतः, गुणदोषाणां जिना ब्रुवन्ति ॥२५॥
३६१. भावविसुद्धिणिमित्तं, बाहिरगंथरस कीरए चाओ।
बाहिरचाओ विहलो, अभंतरगंथजुत्तस्स ॥२६॥ भावविशुद्धिनिमित्तं, बाह्यग्रन्थस्य क्रियते त्यागः ।.'' बाह्यत्यागः विफल:, अभ्यन्तरग्रन्थयुवतस्य ॥२६॥
३६२. परिणामम्मि असद्धे, गंथे मंचेइ बाहिरे य जई।
बाहिरगंथच्चाओ, भावविहूणस्स किं कुणइ ? ॥२७॥ परिणामे अशुद्ध, ग्रन्थान् मुञ्चति बाह्यान् च यतिः । बाह्यग्रन्थत्यागः, भावविहीनस्य किं करोति ? ॥२७॥
.३६३. देहादिसंगरहिओ, माणकसाहिं सयलपरिचत्तो ।
अप्पा अप्पम्मि रओ, स भालिंगी हवे साहू ॥२८॥ देहादिसंगरहितः, मानकषायैः सकलपरित्यवतः । आत्मा आत्मनि रतः, स भावलिङ्गी भवेत् साधुः ॥२८॥
२५. व्रतसूत्र ३६४. अहिंसा सच्चं च अतेणगं च, तत्तो य बंभं अपरिग्गहं च ।।
पडिवज्जिया पंच महत्वयाणि, चरिज्ज धम्मं जिणदेसियं विऊ॥१॥ अहिंसा सत्यं चास्तेनकं च, ततश्चाब्रह्मापरिग्रहं च । प्रतिपद्य पञ्चमहाव्रतानि, चरति धर्म जिनदेशितं विदः ॥१॥
३६५. णिस्सल्लस्सेव पुणो, महत्वदाइं हवंति सव्वाइं ।
वदमुवहम्मदि तीहिं दु, णिदाणमिच्छत्तमायाहिं ॥२॥ . निःशल्यस्यैव पुनः, महाव्रतानि भवन्ति सर्वाणि । व्रतमुपहन्यते तिसृभिस्तु, निदान-मिथ्यात्व-मायाभिः ॥२॥
