________________
१००
समणसुत्तं ३०६. मज्जेण णरो अवसो, कुणेइ कम्माणि णिदणिज्जाई ।
इहलोए परलोए, अणुहवइ अणंतयं दुक्खं ॥६॥ . मद्येन नरः अवशः करोति कर्माणि निन्दनीयानि ।
इहलोके परलोके अनुभवति अनन्तकं दुःखम् ॥६॥ ३०७. संवेगजणिदकरणा, णिस्सल्ला मंदरो व्व णिक्कंपा ।
जस्स दढा जिणभत्ती, तस्स भयं णत्थि संसारे ॥७॥ संवेगजनितकरणा, निःशल्या मन्दर इव निष्कम्पा ।
यस्य दृढा जिनभक्तिः, तस्य भयं नास्ति संसारे ॥५॥ ३०८. सत्तू वि मित्तभावं, जम्हा उवयाइ विणयसीलस्स ।
विणओ तिविहेण तओ, कायस्वो देसविरएण ॥८॥ शत्रुः अपि मित्रभावम् यस्माद् उपयाति विनयशीलस्य ।
विनयः त्रिविधन ततः कर्त्तव्यः देशविरंतेन ॥८॥ ३०९. पाणिवहमुसावाए, अदत्तपरदारनियमणेहिं च ।
अपरिमिइच्छाओऽवि य, अणुव्वयाइं विरमणाई ॥९॥ प्राणिवधमृषावादा-दत्तपरदारनियमनैश्च , ।
अपरिमितेच्छातोऽपि च, अणुव्रतानि विरमणानि ॥९॥ . ३१०. बंधवहच्छविच्छेए, " अइभारे भत्तपाणवुच्छेए ।
कोहाइसियमणो, गोमणुयाईण नो कुज्जा ॥१०॥ बन्धवधछविच्छेदान्, अतिभारान् भक्तपानव्युच्छेदान् ।
क्रोधादिदूषितमनाः, गोमनुष्यादीनां न कुर्यात् ॥१०॥ ३११. थूलमुसावायस्स उ, विरई दुच्चं, स पंचहा होइ ।
कन्नागोभु आल्लिय - नासहरण - कूडसक्खिज्जे ॥११॥ स्थूलमषावादस्य तु, विरतिः द्वितीयं स पंचधा भवति ।
कन्यागोभूअलीक - न्यासहरण - कूटसाक्ष्याणि ॥११॥ ३१२. सहसा अब्भवखाणं, रहसा य सदारमंतभेयं च ।
मोसोवएसयं, कूडलेहकरणं च वज्जिज्जा ॥१२॥ सहसाभ्याख्यानं, रहसा च स्वदारमन्त्रभेदं च । मृषोपदेशं कूटलेखकरणं च वर्जयेत् ॥१२॥
