________________
८८
समणसुत्तं (आ) निश्चयचारित्र २६८. णिच्छयणयस्स एवं, अप्पा अप्पम्मि अप्पणे सुरदो ।
सो होदि हु सुचरित्तो, जोई सो लहइ णिव्वाणं ॥७॥ निश्चयनयस्य एवं, आत्मा आत्मनि आत्मने सुरतः । सः भवति खलु सुचरित्रः, योगी सः लभते निर्वाणम् ॥७॥
२६९. जं जाणिऊण जोई, परिहारं कुणइ पुण्णपावाणं ।।
तं चारित्तं भणियं, अवियप्पं कम्मरहिएंहि ॥८॥ यद् ज्ञात्वा योगी, परिहारं करोति पुण्यपापानाम् । तत् चारित्रं भणितम्, अविकल्पं कर्मरहितैः ॥८॥
२७०. जो परदव्वम्मि सुहं, असुहं रागेण कुणदि जदि भावं ।
सो सगचरित्तभट्ठो, परचरियचरो हवदि जीवो ॥९॥" यः परद्रव्ये शुभमशुभं, रागेण करोति यदि भावम् । स स्वकचरित्रभ्रष्टः, परचरितचरो भबति जीवः ॥९॥
२७१. जो सव्वसंगमुक्कोऽणण्णमणो अप्पणं सहावेण । '
जाणदि पस्सदि णियदं, सो सगचरियं चरदि जीवो॥१०॥ यः सर्वसंगमुक्तः, अनन्यमनाः आत्मानं स्वभावेन । जानाति पश्यति नियतं, सः स्वकचरितं चरति जीवः ॥१०॥
२७२. परमट्ठम्हि दु अठिदो, जो कुणदि तवं वदं च धारेई ।
तं सव्वं बालतवं, बालवदं बिति सव्वण्हू ॥११॥ परमार्थे त्वस्थितः, यः करोति तपो व्रतं च धारयति । तत् सर्वं बालतपो, बालव्रतं ब्रुवन्ति सर्वज्ञाः ॥११॥
२७३. मासे मासे तु जो बालो, कुसग्गेणं तु भुंजए ।
न सो सुक्खायधम्मस्स, कलं अग्घइ सोलसि ॥१२॥ मासे मासे तु यो बालः, कुशाग्रेण तु भुङक्ते । न स स्वाख्यातधर्मस्य, कलामति षोडशीम् ॥१२॥
