________________
.
समणसुत्त २४९. सम्मत्तरयणभट्ठा, जाणंता बहुविहाइं सत्थाई ।
आराहणाविरहिया, भमंति तत्थेव तत्थेव ॥५॥ सम्यक्त्वरत्नभ्रष्टा, जानन्तो बहुविधानि शास्त्राणि ।
आराधनाविरहिता, भ्रमन्ति तत्रैव तत्रैव ॥५॥ २५०-२५१. परमाणुमित्तयं पि हु, रायादीणं तु विज्जदे जस्स ।
ण वि सो जाणदि अप्पाणयं तु सव्वागमधरो वि॥६॥ अप्पाणमयाणंतो, अणप्पयं चावि सो अयाणंतो . कह होदि सम्मदिट्ठी, जीवाजीवे अयाणंतो॥७॥ परमाणुमात्रमपि खलु, रागादीनां तु विद्यते यस्य । नापि स जानात्यात्मानं, तु सर्वागमधरोऽपि ॥६॥ आत्मानमजानन्, अनात्मानं चापि सोऽजानन् ।
कथं भवति सम्यग्दृष्टिर्जीवाजीवान् अजानन् ॥७॥ २५२. जेण तच्चं विबुज्झेज्ज, जेण चित्तं णिरुज्झदि । ।
जेण अत्ता विसुज्झज्ज, तं णाणं ,जिणसासणे ॥८॥ येन तत्त्वं विबुध्यते, येन चित्तं निरुध्यते ।
येन आत्मा विशुध्यते, तज् ज्ञानं जिनशासने ॥८॥ २५३. जेण रागा विरज्जेज्ज, जेण सेएसु रज्जदि ।
जेण मित्ती पभावेज्ज, तं गाणं 'जिणसासणे ॥९॥ येन रागाद्विरज्यते, येन श्रेयस्सु रज्यते ।
येन मैत्री प्रभाव्येत, तज् ज्ञानं जिनशासने ॥९॥ २५४. जो पस्सदि अप्पाणं, अबद्धपुढें अणण्णमविसेसं ।
अपदेससुत्तमझं, पस्सदि जिणसासणं सव्वं ॥१०॥ यः पश्यति आत्मान-मबद्धस्पृष्टमनन्यमविशेषम् ।
अपदेशसूत्रमध्यं, पश्यति जिनशासनं सर्वम् ॥१०॥ २५५. जो अप्पाणं जाणदि, असुइ-सरीरादु तच्चदो भिन्नं ।
जाणग-रूव-सरूवं, सो सत्थं जाणदे सव्वं ॥११॥ यः आत्मानं जानाति, अशुचिशरीरात् तत्त्वतः भिन्नम् । ज्ञायकरूपस्वरूपं, स शास्त्रं जानाति सर्वम् ॥११॥
