________________
७८
समणसुत्तं २३६. जो ण करेदि जुगुप्पं, चेदा सवेसिमेव धम्माणं ।
सो खलु णिविदिगिच्छो, सम्मादिट्ठी मुणेयत्वो ॥१८॥ यो न करोति जुगुप्सां, चेतयिता सर्वेषामेव धर्माणाम् ।
सः खलु निविचिकित्सः, सम्यग्दृष्टितिव्यः ॥१८॥ २३७. जो हवइ असम्मूढो, चेदा सद्दिट्ठी सव्वभावेसु ।
सो खलु अमूढदिट्ठी, सम्मादिट्ठी मुणेयत्वो ॥१९॥ यो भवति असंमूढः, चेतयिता सद्वृष्टिः सर्वभावेषु । . . .
स खलु अमूढदृष्टिः, सम्यग्दृष्टितिव्यः ।।१९।। २३८. नाणेणं दसणेणं च, चरित्तेणं तहेव य । : ।
खन्तीए मुत्तीए, वड्ढमाणो भवाहि य॥२०॥ ज्ञानेन दर्शनेन च, चारित्रेण तथैव च ।
क्षान्त्या मुक्त्या , वर्धमानो भव च ॥२०॥. . २३९. णोछादए णोऽविय लसएज्जा, माणंण सेवेज्ज पगासणं च। .
ण यावि पण्णे परिहास कुज्जा, ण याऽऽसियावाद वियागरेज्जा ॥ नो छादयेनापि च लूषयेद्, मानं न सेवेत प्रकाशनं च । न चापि प्राज्ञः परिहासं कुर्यात्, न चाप्याशीर्वादं व्यागृणीयात् ॥
२४०. जत्थेव पासे कइ दुप्पउत्तं, कारण वाया अदु माणसेणं ।
तत्थेव धीरो पडिसाहरेज्जा, आइन्नओ खिप्पमिवक्खलीणं ॥२२॥ यत्रैव पश्येत् क्वचित् दुष्प्रयुक्तं, कायन वाचा अथ मानसेन ।
तत्रैव धीरःप्रतिसंहरेत्,आजानेयः (जात्यश्वः) क्षिप्रमिव खलीनम्॥ २४१. तिण्णो हु सि अण्णवं महं, किं पुण चिट्ठसि तीरमागओ ।
अभितुर पारं गमित्तए, समयं गोयम ! मा पमायए ॥२३॥ तीर्णः खलु असि अर्णवं महान्तं, किं पुनस्तिष्ठसि तीरमागतः ।
अभित्वरस्व पारं गन्तं, समयं गौतम ! मा प्रमादीः ॥२३॥ २४२. जो धम्मिएस भत्तो, अणुचरणं कुणदि परमसद्धाए।
पियवयणं जपंतो, वच्छल्लं तस्स भव्वस्स ॥२४॥ यः धार्मिकेषु भक्तः, अनुचरणं करोति परमश्रद्धया । प्रियवचनं जल्पन्, वात्सल्य तस्य भव्यस्य ॥२४॥
