________________
મેક્ષમાર્ગ ૨૩૬. જે સમસ્ત ધર્મો (વસ્તુ-ગત સ્વભાવ પ્રતિ ગ્લાનિ નથી કરતે
એને નિર્વિચિકિત્સા ગુણનો ધારક સમ્યગ્દષ્ટિ સમજવો જોઈએ.
૨૩૭. જે સમગ્ર ભાવ પ્રતિ વિમૂઢ નથી– જાગરૂક છે, નિર્કાન્ત
છે, દષ્ટિ-સંપન્ન છે, એ અમૂઢદષ્ટિ સમ્યગ્દષ્ટિ જ છે.
૨૩૮.
જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર, તપ, શાંતિ (ક્ષમા) અને મુક્તિ (નિર્લોભતા) દ્વારા આગળ વધવું જોઈએ—જીવનને વર્ધમાન બનાવવું જોઈએ.
૨૩૯ (અમૂઢદષ્ટિ અગર વિવેકી) કોઈના પ્રશ્નનો ઉત્તર દેતી વખતે
ન તો શાસ્ત્રના અર્થને છુપાવે અને ન અપસિદ્ધાંત દ્વારા શાસ્ત્રની અસમ્યફ વ્યાખ્યા કરે, ન માન કરે અને પોતાના વડપણનું પ્રદર્શન કરે, ન કેઈ વિદ્વાનને પરિહાસ કરે અને
ન કોઈને આશીર્વાદ દે. ૨૪૦. જેવી રીતે જાતિવંત અશ્વ લગામ દ્વારા સીધા રસ્તા ઉપર
આવી જાય છે તેવી રીતે જ્યારે કોઈ વખત પોતાનામાં
દુષ્ટપ્રયોગની પ્રવૃત્તિ દેખવામાં આવે ત્યારે એને તત્કાળ જ - મન, વચન, અને કાયાથી ધીર (સમ્યગ્દષ્ટિ) સમેટી લે. ૨૪૧. તું મહાસાગર તે પાર કરી ગયો છે તો પછી કિનારા પાસે
પહોંચીને કેમ ઊભું છું ? એને પાર કરવામાં શીવ્રતા કર. હે ગૌતમ ! ક્ષણ ભરને પણ પ્રમાદ ન કર.
૨૪ર. જે ધાર્મિક માણસમાં ભક્તિ (અનુરાગ) રાખે છે, પરમ
શ્રદ્ધાથી એમનું અનુસરણ કરે છે તથા પ્રિય વચન બોલે છે તે ભવ્ય સમ્યગ્દષ્ટિનું વાત્સલ્ય બતાવે છે.
