________________
सिरिसतिसूरिविरइवं
एवं मया-गापासूत्रम् । एवमिति मणितविधिना मवेत्यात्मानमाह पदाहः । अमिमुखमावेन स्तुता अभिष्टुता नो प्रमत्तेन ॥ ६२१॥
कम्म रप ति वुच्चद, बसंत बसूर्य मल होइ । विहुयमवणीयमुभर्य पि जेहि ते विहुपरयमलया ६२२. कर्म रज इति उच्यते वाशान्तरको मलो भवति । विधूतमपनीतम्, उभयमपि येते विधूतरजो-मलकाः ॥ जेसि पहीणं नटुं, जरमरणं ते पहीणजर-मरणा। चउवीसं ति य गणणा, अवि-सदाओ तदवि ६२३. येषां प्रहीणं नष्टं जरा-मरणं ते प्रहीणजरा-मरणाः । चतुर्विशतिरिति घ गणना अपि-शब्दात् तदन्येऽपि॥६२३ रागाइजएण जिणा, ओही-अणनाणिणोवि किरहुंति। तेसि वरा केवलिणो, ते सामावि भवति ॥६२४ रागादिजयेन जिना अवधि-अनोज्ञानिनोऽपि किल भवन्ति तेषु वराः केवलिनले सामान्या अपि खलु भवम्ति६२४ तो भन्नइ तित्थयरा, तेसिं अत्यो वियाहिओ चेव । मे मम पसीयंतु चि तोसवंतो सया होतु ॥ ६२५ ।। ततो भण्यते तीर्थकराः, तेषामर्थो व्याख्यात एव ।
मे मम प्रसीदन्तु इति तोषवन्तः सदा भवन्तु ॥६२५।।
चो०वीतरागाः कथं तूसंति संथुया जे, नियमा रूसंति निंदिया ते उ । प्रसीदन्तु ? कह वीयरागसई, वहंति? ते कह व थोयबा ॥६२६॥
चोदक:तुष्यन्ति संस्तुता ये नियमाद् रुष्यन्ति निन्दिताले तु। 'कथं वीतरागशब्दं वहन्ति ? ते कथं वा स्तोतव्याः ॥ ६२६ ॥
