________________
न्यार्थः
न्यार्थः
वदनमहामासे। पासह लोया-ऽलोयं, तीया-वागए य पजाए। पावसामा. तम्हा मबह पासो, दुइयं विहुकार एवं ॥६१६॥ पश्यति लोका- लोकम् अतीता-नागवांश पर्यायान् । तस्माद् मण्यते पार्थः, द्वितीयमपि खलु कारणमेवत्६१६. सप्पं सय जणणी, जं पासइ तमसि तेण पासजिणो । पार्श्वविशेषार्थः पासम्मि समीवम्मि[य] नाणेण जणस्स तोपासो६१७ सर्प शयने जननी यद् पश्यति तमसि तेन पार्थजिनः। पार्वे समीपे च ज्ञानेन जनस्य ततः पार्थः ॥ ६१७ ।। जम्हा जम्मप्पमिई सवेण बलेण नाण-चरणेहिं । वर्धमानसामा. जाओ पवंडमाणो, तेण जिणो वद्धमाणु ति ॥६१८॥ यस्माद् जन्मप्रभृति रूपेण बलेन ज्ञान-चरणैः। ..
जातः प्रवर्धमानः तेन जिनो वर्धमान इति ॥ ६१८ ॥ जह वा
गय-तुरय-कोस-कोहागार-गाम-नगरेहि मिच्च-रयणेहि। वर्द्धमानविशे. - जायं पवद्धमाणं, नायकुलं जेण अणुदियहं ॥६१९॥ प यदि वागज-तुरग-कोश-कोष्ठागार-ग्राम-नगरैर्मृत्य-रवैः ।। जातं प्रवर्धमानं ज्ञातकुलं येनाऽनुदिवसम् ॥ ६१९ ॥ तिसलादेवीगन्मे, संकंते चरिमजिणवरे जेण । तुट्टेण ततो पिउणावि वद्धमाणो कयं नामं ॥६२०॥ त्रिशलादेवीगर्भे संक्रान्ते चरमजिनवरे येन । तुष्टेन ततः पित्राऽपि वर्धमानः कृतं नाम ॥ ६२० ॥
"एवं मए" गाहासूत्रम् ॥ एवं ति भणियविहिणा, मए चि अप्पाणमाह वंदारू । “एवं मए" अभिमुहभावेण थुया, अमित्थुया नो पमचेण ॥६२१॥ या अर्थ
पार्थः
