________________
सप्तममाहिकम्
335 चान्तःकरणेऽभ्युपगम्यमाने सति नान्धाद्यभावप्रसङग* इति बहुशः कथितम् ॥
ननु ! कुन्दादेविशेषणं वर्तमानमस्ति सौरभम्। इह त्वतीतं पूर्व. विज्ञानमिति कथं विशेषण'म ? -उक्तमात्र । किं तेन सता करिष्यसि ? शतादिबुद्धिष्वतिक्रान्तस्यापि कपित्थादेः कारणत्वदर्शनादिति॥
. तदेवमन्तःकरणजन्मनाऽपि प्रत्यभिज्ञानेन स्थैर्यमवस्थाप्यत एवं भावानाम् ॥
[ वस्तुस्र्यवादः ] या तु मुण्डितकेशादिप्रत्यभिज्ञानतुल्यता।
स्तम्भादिप्रत्यभिज्ञायाः कथ्यते साऽप्यसङगता ॥ तत्रान्तराले मुण्डितशिरोदर्शनमेव बाधकम् । इह तु न किंचिदस्ति॥
अत एव शब्दे "त देव स्फुरन्त्या विनाशबुद्धया वैधुर्यमुपनीता .प्रत्यभिज्ञा स्थास्नुतामुपस्थापयितुम समर्थत्युक्तम् ॥ : ज्वालादावपि तैलवतिक्षयाद्यनुमानबाधितत्वात् भ्रान्ता प्रत्यभिज्ञा, . न तु तथा स्तम्भादावनुमानमपि बाधकमस्ति । सत्त्वानुमानं तु निरस्तमेव ।।
__* मनसः बाह्ये विषयेऽप्रवृत्त्येति हेतुः। मनः बाह्ये नैव प्रवर्तत इति न । ' स्वातन्त्र्येण न प्रवर्तते इत्येव ॥
लूनपुनर्जातकेशादीत्यर्थः॥ *प्रत्यभिज्ञा-'स एवायं गकारः' इत्यादीति शेषः ॥
1 मख.
स-ख,
'तु न तामव-ख,
तु-खं, .
