________________
आहिकम् ४] सिताम्तोतवेदप्रामाण्यप्रक्रियायास्ताधीयत्वम्
618 इत्यादि किं लोकप्रसिद्धरधिगन्तुं शक्यते? तस्मादवयं शास्त्राधीन एव विशिष्टकर्मावबोध एषितव्यः। शास्त्रं च वेद पवेत्युक्तम् । मतस्तस्य निर्विवादसिद्धमेव प्रामाण्य मिति ॥
सिद्धान्त्युक्तवेदप्रामाण्यप्रक्रियैव युक्ततरा __एवं तु वर्ण्यमाने संसारानादित्वं तावदुक्तं स्यात् । वेदस्यामादित्वं कर्मज्ञानानादित्वात् । ततश्च मीमांसकवर्मनैव प्रमाणता सिध्यति, नाप्तवादात्। तस्माधथोदाहस एव मार्गः प्रमाणतायामनुषर्तनीयः॥
वेदानामनादित्वं प्रवाहत एव, न स्वरूपता अथवा---वयमपि *न 'न शिष्मो ऽनादिसंसारपक्षं
युगपदखिलसर्गध्वंसवादे तु मेदः । अकथिं च रचनानां कार्यता तेन सर्गात
प्रभृति भगवतेदं वेदशास्त्रं प्रणीतम् ॥ १९ ॥ अनादिरेवेश्वरकर्तृकोऽपि सदैव सर्गप्रलयप्रबन्धः। सर्गास्तरेष्वेव च कर्मबोधः वेदान्तरेभ्योऽपि जनस्य सिभ्येत् । अन्यत्वे किं प्रमाण ? ननु तव, सुमते ! किं तदेक्ये' प्रमाणं?
ध्वस्तं तावत् समस्तं भुवनमिति तदा वेदनाशोऽप्यवश्यम् । एकस्त्वीशोऽ'विशिष्टः स च रचयति वा प्राक्तनं संस्मरेता . घेदे स्वातस्य मस्मिन् नियत मुभयथाऽप्यस्ति चन्द्रार्धमोलेः॥ एकस्य तस्य मनसि प्रतिभासमानः
वेदस्तदा हि कृतका विशिष्यतेऽसौ। प्रत्यक्षसर्वविषयस्य तु नेश्वरस्य
युक्ता स्मृतिः, किरणमेव ततोऽनवधम् ॥ ७२ ॥
*न शिष्म इति न-शासु भनुशिष्टौ, लरः उत्तमपुरुषबहुवचनम् । अन्यत्वे-पूर्वकल्पगतवेदात् एतस्कल्पगतवेदस्य भेदे॥ उभयथाऽपि स्वातन्त्र्यं इत्यन्वयः ।। करणं-मूतनतया रचनम् ॥
विशिष्मो-ख.
तदैक्य-ख.
शि:-ख. 'मस्मात-ब..