________________
देवेन्द्रप्रकरणम्। (८७, चोदस वारस छकं, चारो पणगं च चउ तिगं पणगं ।
गेवेजेसु तिय तियं, एको तेवहि सव्वे वि ॥ १६१॥ ' चतुर्दश सौधर्मेशानयोः । द्वादश सनत्कुमारमाहेन्द्रयोः । षट्कं ब्रह्मलोके । चत्वारि लान्तके । पञ्चकं च महाशुक्रे । 'चउ' त्ति चत्वारि सहस्रारे। त्रिकमानतप्राणतयोः । पञ्चकमारणाच्युतयोः । 'अवेयकेयु ' यथाक्रममधस्तनमध्यमोपरितनेषु त्रिकं त्रिकम् । एकः सर्वार्थसिद्धे । त्रिपष्टिः सर्वेऽपीति स्थापना-१४ । १२ । ६।४। ५।४।३।५।३ । ३ । ३ । १ ॥१९१॥ यदतो विधेयं तदाहएयं वाहग्गाोऽवणेत्तु सेसं तिहा विभइऊणं। तिहि ठाणेहि ठवेउं, सोहणगस्सावि हर भागं ॥१९२॥
'एतत् ' शोधनकं 'बाहाग्रात् ' ऊर्धाधोभागव्यस्थितैकदिग्गतविमानप्रमाणलक्षणात् प्रतिकल्पमपनीय शेषं 'त्रिधा विभज्य ' त्रिभिभक्तं कृत्वा यत्तत्र लभ्यते तत्रिषु स्थानेषु स्थापयित्वा 'शोधनकस्यापि ' चतुर्दशादिलक्षणस्य हर भागम् ॥ १९२॥ कैः ? इत्याह
तिहि चेव सया कालं, जे लद्धं तं तिहा उ काऊणं । ____ दो भागा ऊ तंसे, पक्खेवो एगु चउरंसे ॥ १६३ ॥ - त्रिभिश्चैव — सदा कालं ' यदा यदा वृत्तादिपरिमाणं निज्ञास्यते तस्मिंस्तस्मिन् काले इत्यर्थः, ततो यल्लब्धं तत् 'त्रिधा तु ' त्रिधैव कृत्वा त्रिषु स्थानेषु स्थापयित्वा, तदेव स्थानत्रयं दर्शयति-एकत्र स्थाने ' द्वौ भागौ ' त्रिभागलक्षणौ राशी 'तुः' पूर्ववत् व्यस्रे विमानराशौ प्रक्षिप्यत इति ' प्रक्षेपः ' न्यसनीयो राशिर्वर्तते । एकत्रिभा
